روغن های گیاهی (روغن هسته زردآلو و هلو، روغن یددار تزریقی)

روغن یددار تزریقی

این روغن فرآورده ای است که از اضافه کردن ید به روغن های گیاهی یا روغن های دیگر حاصل می شود. معمولاً از روغن دانه های خشخاش نیز برای این منظور استفاده به عمل می آید. این فرآورده نباید کمتر از 38 و بیشتر از 42 درصد ید، به صورت ترکیب آلی، داشته باشد.

روغن یددار مایعی است غلیظ و چسبنده، با بوی پیازی که وقتی در معرض هوا و نور قرار گیرد، تجزیه گشته و رنگ آن قهوه ای تیره می شود.

این فرآورده به صورت بسته های استریل جهت مصارف غیر خوراکی به بازار عرضه می شود و به عنوان یک ماده حاجب به عنوان تشخیص کمکی در عکس برداری بعضی از بیماری ها مورد استفاده قرار می گیرد. مقدار خوراک آن یک تا 30 میلی لیتر به صورت تزریقی می باشد. فرآورده تجاری آن Lipiodol نام دارد.

علاوه بر روغن های گیاهی، بسیاری از روغن های حیوانی نیز به مصرف صنعتی و تغذیه می رسند که از آن جمله می توان به روغن چربی خوک و روغن پشم یا لانولین اشاره کرد.

روغن چربی خوک را از قسمت های داخلی شکم خوک با آب گرم، که درجه حرارت آن نباید از 50 درجه تجاوز کند، به دست می آورند. چربی خوک روغنی است سفید، نرم، بدون بوی تند شده، که ارزش اسیدی آن نباید بیش از 1.2 باشد. نقطه ذوب این روغن 34 تا 41 درجه سانتیگراد، ارزش یدی اش 52 تا 66 و ارزش صابونی شدن آن 192 تا 198 می باشد. این چربی باید عاری از رطوبت، چربی گاو، روغن کنجد، روغن پنبه دانه، قلیایی کلرورها باشد.

چربی خوک را در داروسازی به عنوان پایه پمادها به کار می برند. این چربی به سرعت آماده تند شدن و خراب شدن می باشد. لذا برای جلوگیری از این عمل به آن مقدار محلول یک درصد سیام بنزوئین اضافه کرده و به نام چربی لارد بنزوئینه شده به بازار عرضه می نمایند. روغن خوک علاوه بر این به عنوان ضدکف در تخمیرها و همچنین به عنوان نرم یا روان کننده قرص ها به مصرف می رسد.

روغن پشم یا لانولین همانطور که اسمش پیداست از چربی پشم گوسفند به دست می آید. این چربی محتوی 25 تا 30 درصد آب است و به علت داشتن این مقدار آب به نام روغن پشم آبدار نامیده شده است. رنگ این روغن سفید مایل به زرد بوده و پمادی شکل است، ولی دارای بوی مخصوص می باشد. این روغن در آب غیرمحلول است و مقدار زیادی آب را به خود جذب می نماید و در اتر و کلروفرم محلول می باشد. هنگامی که آن را روی حمام بخار قرار دهیم، ابتدا به دو لایه تقسیم شده و اگر حرارت را ادامه داده و خوب آن را تکان دهید، در این هنگام آب آن جدا شده و لایه زیری را تشکیل می دهد.

لانولین را به عنوان جذب کننده آب در پایه پمادها به مصرف می رسانند. این روغن در بسیاری از کرم های پوست و مواد دیگر آرایشی نیز وارد می شود. لانولین ممکن است در بعضی از افراد مصرف کننده ایجاد آلرژی تماسی نماید. لانولین به علت جذب آب، بیشتر از روغن های دیگر، در داروسازی به عنوان پایه پماد و کرم به مصرف می رسد. علاوه بر این از آن به عنوان داروی آرام بخش استفاده به عمل می آید.