۱۳۹۹ هشتم آذر

مقابله با شته های آفتاب گردان

گل آفتاب گردان که به دلیل گل های بزرگ و گلبرگ های زرد و طلایی آن کاملاً شناخته شده است در مقابل بیماری ها و آفت ها، به خصوص شته، به شدت آسیب پذیر است.گل آفتاب گردان معمولاً هجوم متوسط شته ها را می تواند تحمل کند.شته آفتاب گردان و شت های گونه Macrosiphum به گیاه آفتاب گردان حمله می کنند.

آفتاب گردان  را می توان به عنوان گلی یک ساله یا چند ساله پرورش داد. در بهار و تابستان گل دهی می کند و حشرات مختلفی از جمله پروانه ها را به خود جذب می کند. ولی پروانه ها تنها حشراتی نیستند که به این گیاه جذب می شوند. در واقع یکی از نقاط ضعف اصلی آفتاب گردان آفت ها و بیماری های زیاد آن است و در این میان شته ها رایج ترین آفت آفتاب گردان محسوب می شوند که می توانند به سرعت خود را گسترش داده و یک مزرعه آفتاب گردان را آلوده کنند.

معمولاً علائم آفت زدگی زمانی بروز پیدا می کند که گیاه به دلیل هجوم شدید یا طولانی مدت حشرات ضعیف شده باشد. به همین دلی است که هجوم سنگین شته ها معمولاً از همان ابتدا با بروز علائم همراه است. علائم حضور شته ها شامل پژمردگی، زرد شدن و پیچیده شدن برگ ها و همچنین توقف رشد و کج ریختگی برگ ها و جوانه ها است. آفت ها علاوه بر آن که از شیره گیاه تغذیه می کنند، مایعی چسب ناک و شیرین به نام عسلک تولید می کنند که محصول جانبی تغذیه آن ها از گیاه است. بنابراین عسلک یکی دیگر از نشانه های مهم حضور آفت های شیره خوار است. عسلک شفاف و براق است و مورچه ها را به خود جذب می کند. این مایع چسبناک همچنین محیطی مناسب برای رشد قارچ ها ایجاد می کند و دلیل اصلی ایجاد کپک دوده ای بر روی برگ ها همین است.

  عباس رهامی