آوندول

خصوصیات - معرفی

آوندول گیاهی است دوساله که در ارتفاعات زاگرس در غرب و جنوب غربی ایران می روید. در این مناطق از این گیاه استفاده های غذایی و دارویی بسیاری می شود، از ویژگی های این گیاه در طب سنتی می توان به اثرات مدر، مقوی و دفع کننده سنگ کلیه اشاره کرد. ریشه این گیاه را نیز به صورت پخته به عنوان یک غذای مقوی مصرف می کنند. ا

شرایط نگهداری آوندول

نور مورد نياز متوسط آبياري و رطوبت کمی خشک دماي مورد نياز 18-20 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز کوهپایه ها

رویشگاههای طبیعی آوندول بیشتر شامل ارتفاعات و مناطق برف گیر می باشد. گونه آوندول به طور کلی در مناطقی با حداقل ارتفاع 1500 متر از سطح دریا که سالانه به طور متوسط بیش از 600 میلی متر بارندگی داشته و بخشی از ریزش های جوی آن به صورت برف می بارد، به خوبی رشد می کند. حداقل دمای هوا 10- درجه سانتیگراد و حداکثر دمای هوا در طول رشد رویشی گیاه به ندرت از 30 درجه سانتیگراد تجاوز می کند. از لحاظ شیب محدوده رویشی دارای شیبی از 20 تا 45 درصد بود. همچنین بیشترین تراکم گونه آوندول در جهت های جغرافیایی شمالی و شرقی می باشد. رویشگاههای آوندول بر روی خاک های کم عمق و بسیار عمیق با بافت متوسط تا سنگین که ظرفیت نگهداری آب بالایی داشته و فاقد شوری و قلیاییت می باشند، دیده می شود. ارتفاع از سطح دریا، هدایت الکتریکی، درجه حرارت و فسفر از بیشترین نقش در پراکنش گونه آوندول برخوردارند. در مجموع 5 ترکیب شیمیایی کورزرن، منتوفوران، کاریوفیلن اکسید، آلفا-سدرن و بتا آلمن به عنوان ترکیبات شیمیایی شاخص مشاهده گردید است. 

دریای مقدس گشنيز شوید - شوت رازیانه