باريجه

دانستنیهای علمی

مصریان قدیم صمغ باریجه را به میزان زیادی وارد می کردند و در میان گیاهانی که برای بخور دادن استفاده می کردند، این گیاه ارزشمندترین آنها به حساب می آمد.

خصوصیات - معرفی

باریجه گیاهی است علفی و چند ساله به ارتفاع 1 تا 4 متر که اغلب در مناطق خشک رشد می کند. ساقه باریجه بزرگ، توخالی و دارای شیره ای سفید رنگ است. برگها با آرایش سوزنی و یا بسیار رشته رشته هستند. انتهای برگها دارای غلافی بزرگ است که دور ساقه را می پوشاند. گلها زرد و در گل آذینهای چتری قرار دارند. میوه باریجه از نوع نیام است.

ترکیبات اصلی دیگر در باریجه عبارتند از Carvone، pinene، limonene، cadinene و myrcene.

شرایط نگهداری باريجه

نور مورد نياز خیلی زیاد آبياري و رطوبت کمی خشک دماي مورد نياز 16-21 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز عمیق و حاصلخیز

در اغلب خاکها می تواند رشد کند ولی بهترین رشد را در خاکهای عمیق و حاصلخیز دارد. باریجه برای رشد به نور کامل آفتاب نیاز دارد. باریجه دماهای زیر -5 تا -10 را تحمل می کند ولی رشد آن کم و در دماهای پایینتر از بین می رود.

يكي از عوامل محدود كننده رشد در گياه باريجه ارتفاع ميباشد. ارتفاع بالاي 3300 متر عامل محدود كننده رشد آن ميباشد كه حتي در صورت تحريك بذور آن به علت سرماي ارتفاعات گياه مستقر نخواهد شد.

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

صمغ بدست آمده از باریجه دارای طعمی تلخ، زرد رنگ و تا حدودی معطر است. این صمغ دارای 8% انواع ترپنها و 65% رزین است که این رزین دارای سولفور بالایی است.

از باریجه برای درمان اختلالات گوارشی، نفخ، کم اشتهایی، سرفه و اسپاسمها استفاده می شود. گاهی اوقات از باریجه به صورت مستقیم و موضعی برای درمان زخمها استفاده می شود.

در صنایع عطرسازی از باریجه به عنوان تثبیت‌کننده استفاده می شود. خواص دیگر باریجه عبارت است از درمان التهابات پوستی، زخمهای سطحی، آبسه، سرطان پوست، خراشهای پوستی، سوختگی ها و عفونتهای تنفسی. در برخی منابع ذکر شده است که باریجه برای درمان استرس و افسردگی و افزایش آرامش در فرد موثر است.

نحوه تکثیر باريجه

بهترین روش کشت باریجه، کشت بذرهای تازه رسیده در گلخانه در پاییز است. انتقال گیاهان باید در زمانی انجام شود که گیاهان کوچک هستند زیرا این گیاه ریشه اصلی داشته و وقتی زیاد رشد کند، در هنگام انتقال آسیب می بیند.

هشدار - عوارض جانبی

استفاده موضعی از باریجه عوارض جانبی به دنبال ندارد اما درباره عوارض جانبی مصرف خوراکی آن هنوز مطالعات کافی صورت نگرفته است.

آنغوزه

فالکاریا / علف داسی زيره سبز کرفس کوهی شقاقل جویباری