پونارناوا

"پونارناوا" گیاهی از خانواده گل کاغذی است. این گیاه هم به عنوان یک گیاه دارویی برای درمان و کاهش درد استفاده می شود و هم به عنوان یک نوع سبزی در بخش هایی از هند مصرف می گردد.

این گیاه عمدتاً یک گیاه خودرو است که در هند، اقیانوس آرام و جنوب ایالات متحده آمریکا گسترش دارد. پراکنش آن به وسیله میوه های چسبناکش صورت می گیرد که این میوه ها به پرندگان مهاجر می چسبند و توسط انها به نقاط دیگر کره زمین منتقل می شوند. 

پونارناوا گیاهی علفی و چندساله از تیره گل کاغذی است که دارای ریشه های مخروطی شکل می باشد. ساقه ها بصورت خزنده یا بالارونده، به طول 4 تا 10 دسی متر، نازک و دارای انشعابات فراوان هستند. برگ ها متقابل یا نیمه متقابل، تخم مرغی شکل و پهن یا نیمه کروی، دارای حاشیه ی گرد یا در ابتدا بصورت نیمه کنگره دار می باشد. گل ها دارای دمگل و بصورت خوشه ای در خوشه های بلند و باریک که بصورت جانبی یا انتهایی روی شاخه قرار می گیرند. میوه ها واژتخم مرغی یا نیمه بیضوی، در قسمت بالایی بصورت میخی شکل و در قسمت پایین بصورت نوک تیز، دارای پنج شیار و دارای غدد ترشحی زیاد هستند.

این گیاه، در شرایط آب و هوایی هندوستان، در تمام سال می تواند گل و میوه تولید کند. 

اطلاعات در مورد شریط کشت این گیاه بسیار اندک است. ولی در نواحی معتدل می تواند در هوای آزاد رشد کند. در باغ های استرالیا، حداقل تا دمای -7 درجه را می تواند تحمل کند. این گیاه به شرایط آفتاب کامل در خاک های خوب آبیاری شده نیاز دارد. 

تمام قسمت های این گیاه اعم از بخش های هوایی و ریشه ها کاربرد دارویی و خوراکی دارند.

پونارناوا به دلیل برگ های سبز به عنوان یک نوع سبزی خوراکی در بخش هایی از آسیا و حتی آفریقا کاربرد دارد. همچنین می توان از آن به عنوان غذای دام ها و احشام نیز استفاده کرد. 

اعتقاد بر این است که این گیاه بینایی را افزایش می دهد. همچنین ادرار آور بوده و برای افراد دیابتی جهت کاهش قند خون نیز مفید است. پونارناوا خاصیت آنتی باکتریایی دارد، بخصوص علیه باکتری های گرم منفی. عصاره ی برگ های این گیاه دارای خواص آنتی اکسیدانی بوده و در داروسازی بسیار کاربرد دارد. پونارناوا یک منبع بسیار غنی آنتی اکسیدانی به شمار می آید و ممکن است بر علیه سم آرسنیک فعالیت کند. مطالعات نشان داده که این گیاه همچنین دارای خواص محافظت از قلب و عضلات قلبی نیز می باشد. 

ترکیبات شیمیایی:

بوراوینون های G و H دو ترکیب از روتنوئیدهای موجود در پونارناوا هستند. همچنین دارای آلکالوئید کینولین و لونامارین می باشد. 

سایر ترکیبات شیمیایی مهم این گیاه شامل: آلانین، آراشیدیک اسید، آسپارتیک اسید، بیهنیک اسید، بوراوینون A تا F، بوراویک اسید، بوراوین، بوراوون، کامپسترول، داکوسترول، اکدیسون، فلاونون ها، گالاکتوز، گلوتامیک اسید، گلوتامین، گلیسین، هپتادی سایکل اسید، هیستیدین، هیپوگزانتین، لیریودندرین، اولئیک اسید، اگزالیک اسید، پالمتیک اسید، پرولین، پونارناوین، سرین، سیتوسترول ها، استئاریک اسید، سیرینگا رزینول، ترئونین، تریاکونتان، اورسولیک اسید و والین می باشد. 

تکثیر این گیاه توسط کشت بذرهای آن در بهار صورت می گیرد. بذرها در میوه هایی محصور شده اند که این میوه ها بسیار چسبناک هستند و به همین دلیل، می توانند به راحتی به حیوانات و پرندگانی که روی آن راه می روند، چسبیده و پراکنده شوند.