بیوآلترین
و ترانس آلترین :
این
سم با نامهای تجارتی اسبیول، اسبیوترین است.
فرمول
مولكولی:
C19H20O3
، جرم مولكولی: 302.4 دلتن است. هاست و همكاران در سال 1967 آن را
معرفی كرده‌اند و این سم در سال 1967 توسط كارخانه روسل اوكلاف ساخته شده و به
بازار عرضه شده است.
فرم
خالص آن به صورت مایع زرد رنگ است. نقطه جوش 167ـ165 درجه سانتیگراد، فشار بخار:
20 درجه سانتیگراد در 12 میلی پاسكال وزن خصوص آن 20 درجه سانتیگراد در 1.009 است.
این
سم در معرض نور ماوراء بنفش قرار بگیرد تجزیه می‌شود. نوع دی ـ ترانس آن در دمای
65.6 درجه سانتیگراد شعله‌ور می‌شود.
عملاً
در آب نامحلول بوده ولی در هگزان، زایلن و متانول به طور كامل می‌گردد.
طرز
تأثیر: حشره‌كشی غیر سیستمیك، تماسی با اثر ضربه‌ای است كه دوام زیادی ندارد.
كاربرد:
برای مبارزه با حشرات خانگی مثل سوسریها، مگسها و پشه‌ها بكار می‌رود.
این
سم به صورت تكنیكال، آئروسول و روغنی عرضه می‌شود. مخلوط با حشره‌كشهای دیگر نظیر
پرمترین و رسیمترین نیز به فروش می‌رسد. كشندگی 50 درصد آن از راه دهان برای موش
صحرائی 709 و از راه پوست برای خرگوش بیش از 3000 میلی‌گرم بر كیلوگرم وزن بدن
است.
باقیمانده مجاز آن پس از دوره كارنس در یك دوره 90 روزه برای موش صحرائی 750 میلی‌گرم
در كیلوگرم غذا اندازه‌گیری شده است.