خبرگزاري آريا-اين گياه معطر داراي اسانس، اينولين و کمي تانن است و در کشورهاي اروپايي به عنوان دارو براي قطع تب استفاده مي شود.
نام علمي:
Achillea millefolium
نام رايج در ايران
: بومادران
تيره: Asteraceae
منشاء:
بومي نيمکره شمالي زمين است.
قسمت هاي دارويي:
سرشاخه هاي گلدار و برگ آن. شاخه برگ دار و گاهي گل ها به تنهايي نيز مورد استفاده قرار مي گيرند.
ترکيبات شيميايي:
اين گياه معطر داراي اسانس، اينولين و کمي تانن است و در کشورهاي اروپايي به عنوان دارو براي قطع تب استفاده مي شود.
سرشاخه هاي گلدار آن داراي اسانس نوعي هتروزيد مولد اسيد سيانيدريک، گلکو آلکالوئيدي به نام آکي لئن، اينولين، مواد چرب مومي، فيتوسترول، تانن، اسيد آکوني تيک (اسيد آکي لنيک) و … است.
خواص دارويي گياه بومادران :
در قرون اوليه از بومادران براي بند آوردن خون و علاج زخم هايي که با خون ريزي همراه بوده، استفاده مي کردند. مردم برخي از کشورها، از پيکر رويشي پخته شده اين گياه براي درمان کبودي ناشي از ضربه در اطراف چشم استفاده مي کردند.
دم کرده سرشاخه هاي گلدار آن، در رفع گاستريت هاي حاد و مزمن، رفع نفخ و ترش کردن، اثر نافذ دارد. همچنين استفاده از دم کرده بومادران، سبب کاهش فشار خون شده و براي نارسايي هاي کيسه صفرا استفاده مي شود. در ازدياد ادرار و رفع سنگ کليه نيز موثر است. به علاوه باد شکن و تب بُر نيز مي باشد.
اسانس آن خاصيت ضد باکتري و ضد تورم دارد. از اين اسانس در صنايع دارويي، بهداشتي و آرايشي در تهيه کِرم ها و پمادهاي محافظ پوست و داروهاي ضد تورم استفاده مي شود.
بومادران به علت دارا بودن تانن و مواد تلخ عطري، به روي سلسله اعصاب و قلب نيز اثر مي گذارد و در مواردي مانند خستگي عمومي، ضعف قلب، ورم ماهيچه هاي دل، بيماري هاي عصبي مانند ضعف اعصاب، هيستري، صرع و قلنج هاي تشنج آور، نتايج مفيدي مي دهد. شيره تازه اين گياه در آنژين، احساس گرفتگي ناگهاني و خواب رفتگي سودمند است.
همچنين بومادران بر اثر قابض بودن در رفع ترشحات زنانگي، بند آوردن خون و رفع اخلاط خوني، بواسيرهاي خوني و اسهال ساده، اثر معالج دارد.
اين گياه به طور خاصي تب بُر است. ضماد آن جهت درد سينه مفيد است. بخور و جوشانده آن براي درمان زکام مفيد است. پس در زمان سرماخوردگي استفاده از آن توضيه مي شود.
1-
ادرار را زياد مي کند، در نتيجه براي سنگ هاي کليه مفيد است.
2-
باد شکن است.
3-
ماساژ دادن محل درد با روغن بومادران يا گذاشتن سوخته آن بر روي محل زخم، موجب 4-تسکين درد و جلوگيري از خونريزي مي شود.
5-
در قديم ضماد بومادران يعني برگ هاي تازه آن را که با روغن ترمس (باقلاي مصري) مخلوط بوده، بر روي محل کچلي يا روي صورت مردان جوان براي رويش مو قرار مي دادند.
6-
جوشانده سرشاخه گلدار آن براي رفع دردهاي قاعدگي مفيد است.
ضماد بومادران براي درد سينه و انواع سردرد استفاده مي شود.
طرز استفاده از گياه بومادران :
1-
دم کرده 10 تا 20 گرم سرشاخه گلدار يا برگ در نيم ليتر آب و مصرف يک تا سه فنجان در روز (اين دم کرده چون سريعاً فاسد و تيره رنگ مي شود بايد هميشه به مقادير کم تهيه شود) اصلح آن است که براي هر وعده، دم کرده تازه تهيه و مصرف کرد.
2-
شيره تازه گياه به مقدار 50 تا 100 گرم در روز.
3-
تنطور (تنتور) يک پنجم به مقدار 30 تا 50 قطره در روز.
2-4 قاشق چايخوري از سرشاخه هاي گلدار را در يک فنجان آب دم کنيد و در طول روز، 3 فنجان مصرف نماييد.
5-
در استعمال خارج، از جوشانده 30 تا 60 در هزار سرشاخه هاي گلدار گياه براي تهيه لوسيون ها، حمام و همچنين به کار بردن بصورت تنقيه استفاده بعمل مي آيد. شيره تازه گياه نيز براي قراردادن بر روي زخم و جراحات، شکاف و ترک پستان و محل دردناک بواسير، مورد استفاده قرار مي گيرد. با افزودن 20 گرم اسانس بومادران به 45 گرم پماد کامفره، نوعي پماد براي ماليدن بر روي محل دردناک روماتيسم تهيه مي شود.
6-
دم کرده سرشاخه هاي گلدار بومادران به مدت 5 روز (صبح يک فنجان و شب يک فنجان) 7-براي رفع زخم معده، مفيد ذکر شده و همچنين براي دفع صفرا.
براي رفع خارش شديد، 50 گرم گياه را در يک حلب آب ريخته و بجوشانيد و بدن را با آن بشوئيد.