چنار شرقی

چنار شرقی با نام علمی Platanus orientalis یکی از درختان خزاندار است. که تا ارتفاع حدود 30 متر نیز رشد می کند. این درخت از رشد سریعی برخوردار می باشد. و به دلیل عمر طولانی و تاج زیبایی که دارد معروف است. این گونه بومی ایران نیز می باشد به همین دلیل در برخی از شهرهای ایران به خوبی رشد و نمو می کند.

گل های آن در ماه می ظاهر شده و بذرها از ماه اکتبر تا فوریه می رسند. گل های این گیاه یک پایه می باشند. به این صورت که گل های نر و ماده به صورت جدا روی یک گیاه تشکیل می شوند.

پوست تنه درخت چنار به ویژه در برخی از انواع آن، با گذشت زمان و بزرگتر شدن درخت تا حدودی ریزش می کند و به همین دلیل پوست گیاه یکرنگ به نظر نمی رسد. 

این درخت مناسب برای انواع مختلفی از خاک ها از نظر بافت (سبک، متوسط و سنگین) می باشد. ولی برای رشد بهتر به خاک های غنی از مواد غذایی، عمیق و به خوبی آبیاری شده نیاز دارد. ولی خشکی خاک را می تواند تحمل کند.

چنار برای رشد مناسب تر به مکان هایی با آفتاب کامل نیاز دارد.

این درخت می تواند تا حدودی بادهای قوی را تحمل کند. همچنین در برابر آلودگی هوا نیز بسیار مقاوم می باشد.

از برگ های این گیاه به عنوان قابض و همچنین مرهم برای زخم استفاده می شود. برگ های تازه این گیاه را کوبیده و ساییده و در درمان بیماری های چشمی استفاده می کنند. از جوشانده برگ های این گیاه در درمان اسهال های خونی نیز استفاده می شود. این برگ ها در بهار و تابستان برداشت می شوند و می توان برای استفاده های آینده آنها را خشک نمود. 

جوشانده پوست چنار در سرکه برای درمان اسهال، اسهال خونی و نیز دندان درد کاربرد دارد.

از شاخه ها و ریشه های این گیاه در صنایع رنگرزی پارچه استفاده می شود.

چوب این درخت نیز در صنایع نجاری و کابینت سازی به کار می رود.

از آفات این درخت می توان به شته، شپشک های گیاهی، کنه تارعنکبوتی و سن توری اشاره کرد. 

آنتراگنوز یکی از بیماری های قارچی این گیاه هان است که موجب بدشکل شدن برگ ها و از بین رفتن برگ ها به خصوص برگ های جوان، ساقه های کوچک و گاهی شاخه های بزرگتر می شود. این بیماری در فصل بهار که هوا مرطوب تر است، شیوع بیشتری می یابد.

کپک پودری بیماری دیگری است که اکثر نواحی جوان و همچنین پاجوش های گیاه را گرفتار می کند. 

سوختگی برگی باکتریایی نوعی بیماری باکتریایی است که موجب خشکیدگی و بروز نواحی سوخته بر روی برگ ها و ریزش آنها، قهوه ای شدن برگ های جوان و نابالغ و زوال تدریجی درخت می شود.

از آفات این درخت می توان به شته، شپشک های گیاهی، کنه تارعنکبوتی و سن توری اشاره کرد. 

آنتراگنوز یکی از بیماری های قارچی این گیاه هان است که موجب بدشکل شدن برگ ها و از بین رفتن برگ ها به خصوص برگ های جوان، ساقه های کوچک و گاهی شاخه های بزرگتر می شود. این بیماری در فصل بهار که هوا مرطوب تر است، شیوع بیشتری می یابد.

کپک پودری بیماری دیگری است که اکثر نواحی جوان و همچنین پاجوش های گیاه را گرفتار می کند. 

سوختگی برگی باکتریایی نوعی بیماری باکتریایی است که موجب خشکیدگی و بروز نواحی سوخته بر روی برگ ها و ریزش آنها، قهوه ای شدن برگ های جوان و نابالغ و زوال تدریجی درخت می شود.

تکثیر این گیاه از طریق بذر انجام می شود. استفاده از چینه سرمایی به مدت حدود دو ماه، می تواند جوانه زنی آن را بهبود ببخشد. بهترین زمان برداشت بذرها در اواخر زمستان یا بهار است. بلافاصله پس از برداشت باید بذرها را در شاسی سرد کشت نمود. وقتی که نهال ها به اندازه کافی رشد کردند، آنها را به گلدان های اصلی یا زمین اصلی منتقل می کنند.

روش دیگر تکثیر این گیاه، ریشه دار کردن قلمه های چوبی بالغ سال جاری می باشد. این قلمه ها را به طول 20 تا 30 سانتیمتر به همراه پاشنه جدا کرده و در پاییز در شاسی سرد کشت می کنند. 

خوابانیدن نیز یکی دیگر از روش های تکثیر چنار است که در فصل بهار یا پاییز انجام می شود.