انگور عسکری

برای کاشت بوته مو ابتدا قلمه هایی از آن را در فصل بهار، قبل از جوانه زدن در جایی به عنوان مخزن می کارند و در بهار آینده که دارای ریشه شد از مخزن با احتیاط در می آورند و آن را در گودال های آماده شده به ردیف می کارند. پس از کاشت آن را آب می دهند. بوته جدید با گرم شدن هوا باید هر ۵ روز یا هر هفته آب داده شود. این بوته بعد از چهار سال بار می آورد و در ده سالگی بار آن کامل خواهد شد. یک بوته کامل می تواند بیش از دویست کیلو انگور بدهد. بوته مو را بعد از چهار ساله شدن هرس می کنند، یعنی شاخه های فرعی و دراز یا شاخه های ضعیف آن را می برند تا هم فرصت رشد به شاخه های قویتر داده باشند و هم مقدار بار آن را تحت کنترل درآورند و کیفیت بار آن را بالا ببرند. بوته مو را می توان روی زمین یا در حال تکیه بر چیزی بالاتر از خاک و زمین قرار داد. محل کشت موهایی که روی زمین قرار گرفته است را با بیل شخم می زنند تا علف های موجود که در فصل بهار می روید از بین برده شود. زیرا این علف ها می توانند به بوته مو و بار آن آسیب وارد کنند. بعلاوه با شخم کردن زیر مو نفوذ آب برای رسیدن به ریشه راحت تر انجام می پذیرد نوع بی دانه و کشمشی انگور از نظر شیرینی بهترین نوع است. البته انواع دانه دار بخاطر درشتی آنها از شکل بسیار زیبایی برخوردار هستند.

انگور برای معده های نفاخ مضر است و ایجاد گاستریت می کند.

به علت بالا بودن کلسیم انگور، کسانی که کلیه های سنگ ساز دارند باید از خوردن انگور بپرهیزند.