سنجد

دانستنیهای علمی

این گیاه اولین بار در سال 1736 در اروپا( آلمان ) کشت شد. این گونه گیاهی اولین بار در اواخر قرن 19 وارد آمریکای شمالی شد. امروزه این گیاه به عنوان گیاهی مهاجم در آمریکا شناخته می شود زیرا می تواند به سرعت حتی در خاکهای فقیر رشد کرده و در طی چند سال به گیاه بالغی تبدیل شود.

خصوصیات - معرفی

سنجد گیاهی درختی یا درختچه ای و خاردار است. ارتفاع آن بین 5 تا 7 متر متغیر است. ساقه ها، جوانه ها و برگهای سنجد پوشیده از کرکهای متراکم و نقره ای رنگی است. برگها متناوب و بیضی کشیده هستند. گلها رایحه ای قوی داشته که در گل آذینهای خوشه ای دیده می شوند. میوه ها از نوع شفت و پوشیده از پوسته ای قرمز- قهوه ای هستند. ریشه های این گیاه می تواند نیتروژن را تثبیت کند.

زمان گلدهی سنجد خرداد وتیر است. تنه سنجد قهوه ای تیره و پوسته پوسته است. برگهای سنجد باریک بوده و در واقع Angustifoliaدر لاتین به معنی برگ باریک است. گلها در قسمت بیرونی سفید- نقره ای و در قسمت داخلی زرد رنگ هستند.

شرایط نگهداری سنجد

نور مورد نياز زیاد آبياري و رطوبت کمی خشک دماي مورد نياز 5-25 درجه سانتیگراد خاک مورد نياز ماسه ای با زهکش مناسب

این گیاه برای رشد به نور کامل آفتاب نیاز دارد ولی می تواند در محیطهای نیمه سایه هم رشد کند. سنجد به خشکی و خاکهای رسی و فقیر مقاوم است. بهترین رشد را در خاکهای ماسه ای با زهکش مناسب دارد. علاوه بر این، سنجد توانایی تحمل تابستانهای داغ، باد و شوری را نیز دارد.

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

روغن به دست آمده از دانه سنجد برای درمان زکام و عفونتهای برونشیتی مفید است. عصاره گلها برای درمان تبهای شدید استفاده می شود. میوه سنجد غنی از ویتامین C، Aو E و همچنین فلاونوئیدهاست. مطالعاتی در حال انجام است که نشان می دهد سنجد می تواند در رشد سلولهای سرطانی وقفه ایجاد کند.

در قسمت درون بر سنجد 17 نوع آمینواسید و مقداری پروتئین وجود دارد كه هر یك از این آمینواسیدها خواص دارویی بسیار مفیدی دارند. این میوه در طب سنتی در معالجه بیماریهای دندان، لثه و اسهال و در درمان زخم معده موثر است و می‌تواند از خونریزی جلوگیری كند.

خواص دیگر سنجد عبارتند از: آنتی اکسیدانت، ضد التهاب، ضد اسهال و قابض، درمان آرتروز، ضد تب، بادشکن، مقوی معده و التیام دهنده زخمها.

مقابله به آفات سنجد

شانکر یا نکروزه شدن شاخه و همچنین پوسیدگی ورتیسیلیوم از بیماری های مهم سنجد هستند. بیماری های قارچی نیز در شرایط مرطوب می تواند مشکل ساز باشد.

نحوه تکثیر سنجد

تکثیر این گیاه از طریق بذر است ولی می توان از طریق پاجوشها نیز این گیاه را تکثیر کرد. 3 سال پس از جوانه زنی این گیاه شروع به گل و میوه دهی می کند.

سنجد زینتی

سنجد زینتی سنجد تلخ