۱۳۹۳ هفتم اسفند

نخل توکوم

Astrocaryum vulgaretucum palm که به فارسی نخل توکوم نامیده میشود، گیاهی از خانواده نخلیان بومی برزیل و جنگل های بارانی آمازون می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی خشک دمای محیط: نواحی گرم و مرطوب خاک: خاک های لومی و کمی خشک

دانستنیهای علمی

نام علمي

Astrocaryum vulgare

نام لاتين

tucum palm

خانواده (تيره)

Arecaceae

درخت "نخل توکوم" یا "نخل توکوما" گیاهی است بومی جنگل های بارانی آمازون و نواحی پارا در برزیل. این درخت دارای میوه های خوراکی است.

شرایط نگهداری نخل توکوم

نور مورد نياز

زیاد

آبياري و رطوبت

کمی خشک

دماي مورد نياز

نواحی گرم و مرطوب

خاک مورد نياز

خاک های لومی و کمی خشک

این درخت دارای اندازه ای متوسط است و تا 10 تا 15 متر ارتفاع می تواند رشد کند. تنه و بخش هایی از ساقه های این درخت دارای خارهای سیاه رنگی هستند که می توانند به طول چندین اینچ رشد کنند.

گل های ماده دارای کالیکس کوزه ای شکل بوده و جام گل نیز به اندازه ی کالیکس طول دارد.

میوه های رسیده ی این گیاه به رنگ نارنجی تا نارنجی مایل به قرمز بوده و بیش از 4 سانتیمتر طول و 3 سانتیمتر عرض دارند. این میوه ها تخم مرغی شکل و خوراکی هستند. میوه ها دارای طعم و مزه ای تقریباً شیرین بوده و سرشار از ویتامین A می باشند. هر میوه حاوی یک بذر است.

نخل توکوم بهترین رشد را در آب و هوای گرمسیر و مرطوب دارد.

از نظر نوع خاک، به خاک های لومی و کمی خشک نیاز دارد.

از نظر نیاز نوری، در نواحی دارای آفتاب کامل رشد بهتری خواهد داشت.

نسبت به سرما حساس بوده و باید از سرما محفوظ بماند.

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

کاربردها و ترکیبات شیمیایی:

میوه های این گیاه دارای طعمی تقریباً شیرین بوده که ارزش خوراکی دارند. از پالپ این میوه در تهیه آب میوه استفاده می شود.

هسته ی این گیاه حاوی روغن بسیاری است که همانند روغن نارگیل می باشد.

همچنین از خارهای روی تنه و ساقه های این گیاه به طور سنتی در تهیه نیزه های قوی استفاده می شده است.

در گذشته از بذرهای این گیاه در ساخت حلقه های سیاه رنگ استفاده می شد. این حلقه ها برای افراد بومی و برده ها که قدرت خرید حلقه های طلا را نداشتند، به عنوان نماد ازدواج استفاده می شد.

به طور متوسط هر 30 گرم میوه این گیاه حاوی 34 درصد وزنش دارای پالپ خارجی حاوی روغن است که 14 تا 16 درصد روغن دارد.

یک درخت بالغ می تواند بیش از 50 کیلوگرم میوه در سال تولید نماید که برابر با 2.5 کیلوگرم روغن پالپ و 1.5 کیلوگرم بذر است. بنابراین دو نوع روغن از میوه های این گیاه تولید می شود که شامل روغن پالپ خارجی و روغن بذر بادامی می باشد.

در هر هکتار زمین حدود 400 نهال می تواند کشت شود که هر درخت حدود سه تنه اصلی تولید می کند. که در مجموع برابر با 1200 تنه ی نخل و در نتیجه حدود 4.8 تن ماده خشک در هکتار می باشد.

اسیدهای چرب موجود در میوه این گیاه عبارتند از:

کاپریلیک اسید (0.5 تا 1.5 درصد)

کاپریک اسید (1.2 تا 2 درصد)

لائوریک اسید (44 تا 55 درصد)

مایریستیک اسید (22 تا 30 درصد)

پالمیتیک اسید (5 تا 10 درصد)

استئاریک اسید (10 تا 15 درصد)

لینولئیک اسید (2 تا 5 درصد)

که در کل حدود 97 درصد روغن های اشباع و حدود 3 درصد روغن های غیراشباع دارند.