بیماری خامج قدمت طولانی دارد و در اكثر نقاط نخل خیز دنیا وجود
دارد.
اولین گزارش تكنیكی را cavara درسال 1925 داده است. بیماری در
مناطقی كه دارای زمستانهای طولانی است یا بارندگیهای بهاره زیاد است یا
درخاكهایی كه آب درآنها جمع می‌شود یا نمك آنها زیاد است، مخرب است.
بیماری درعراق وخوزستان گاهگاهی طغیان می‌كند معمولا بعد از زمستانهای سرد
و طولانی باهوای مرطوب این اتفاق می‌افتد.
عامل بیماری خامج قارچ Mauginiella scaettae است. زمان حمله قارچ موقعی
است كه خوشه‌های گل دهنده (spattes) دراوایل بهار شروع به رشد می‌كنند.
بعد از حمله قارچ به بافتهای گل و قبل از باز شدن اسپاتها لكه‌های قهوه‌ای
یا زرد رنگی روی آنها ظاهر می‌شود. سطح داخلی اسپات زیر لكه‌ها زرد و شفاف
است. قارچ قادر است مستقیماً بدرون اسپات نفوذ كند ازاین جهت یك پارازیت
قوی محسوب می‌شود. عامل بصورت میسلیوم بین سلولی دربافتهای كهنه زمستان
گذرانی می‌كند. دربررسی‌های مركز تحقیقات كشاورزی خوزستان درمناطق آلوده
تا 30% گل‌آذین‌ها ممكن است ازبین بروند و این امر مستقیماَ روی تولید
محصول اثر منفی دارد.
كنترل:
استفاده ازسموم تری‌دمورف و پروپیكنازول و تیوفانات متیل درحال حاضر دركنترل بیماری موثر است.
1- جمع آوری وسوزاندن گل آذین‌های آلوده
2- استفاده از گرده سالم
3- استفاده از ارقام مقاوم: واریته‌های Tafezoune و Hamraim و Takernest
مقاومند.