جاکال بری / آبنوس آفریقایی

"جاکال بری" یا "آبنوس آفریقایی" درختی خزاندار از خانواده ی آبنوس است که بیشتر در ساوان های آفریقا می روید. به دلیل علاقه ی شغال ها (Jackal) به میوه های این گیاه، به این اسم نامگذاری شده است. درخت جاکال بری بزرگترین گونه ی این جنس در آفریقای جنوبی است. 

درختان بالغ دارای تنه ای به رنگ خاکستری با پوستی شکاف خورده هستند. یک درخت بزرگ و بالغ می تواند حدود 4 تا 6 متر نیز ارتفاع داشته باشد. در برخی موارد نیز درختانی به ارتفاع حدود 25 متر از این گونه شناسایی شده است. چوب این درختان در گستره ی مسیعی از رنگ ها از قهوه ای مایل به قرمز تا قهوه ای بسیار تیره دیده می شوند. این درخت دارای شاخ و برگی انبوه و برگ هایی بیضی شکل، به رنگ سبز تیره می باشد که این برگ ها اغلب مورد تغذیه ی فیل ها و بوفالوها قرار می گیرند. گل ها در فصول بارانی تشکیل می شوند. این گل ها ناقص هستند و گل های نر و ماده به صورت مجزا روی درختان جداگانه ای تشکیل می گردند. گل ها به رنگ کرم یا شیری دیده می شوند. درختان ماده در فصول خشک، تولید میوه می کنند که این میوه ها اغلب به وسیله تعدادی از حیوانات وحشی خورده می شوند. این میوه ها تخم مرغی شکل، به رنگ زرد و به قطر حدود 20 تا 30 میلیمتر می باشند. میوه های رسیده به رنگ ارغوانی دیده می شوند. 

درختان جاکال بری اغلب روی تپه ماهورهای موریانه ها رشد می کنند و آبرفتی و رسوبی را برای رشد ترجیح می دهند. اما معمولاً در ساوان ها و روی خاک های شنی می روسند. این گیاه به صورت همزیست با موریانه ها زندگی می کند. به طوری که موریانه ها تهویه ی خاک را انجام داده و در نتیجه چوب های این درخت نیز محل زندگی مناسبی برای آنها خواهند بود. موریانه ها چوب های محل زندگی خود را نمی خورند بنابراین درخت از بین نمی رود. 

وجود رطوبت و تهویه ی مناسب در خاک برای رشد این درختان بسیار مناسب است که موریانه ها می توانند این شرایط را برای گیاه فراهم کنند. 

میوه های این گیاه به صورت سنتی در آفریقا به مصرف خوراکی می رسد. این میوه ها می توانند تغذیه، امنیت غذایی و غذای روستائیان منطقه را افزایش داده و بهبود بخشند. این میوه خوراکی بوده و دارای طعمی مشابه طعم و مزه ی لیمو است. می توان این میوه ها را به صورت کنسرو شده و مربا نیز تهیه نمود. همچنین می توان آنها را خشک کرده و پودر نمود و سپس به مصرف رساند. همچنین اغلب به صورت جوشانده آبجو و کنیاک نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

برگ ها، پوست و ریشه های این گیاه حاوی تانن هستند که می توانند به عنوان قابض و یا بند آورنده ی خون مورد استفاده قرار گیرند.

ریشه های این گیاه همچنین برای از بین بردن پارازیت ها و انگل ها و نیز برای درمان جذام به کار می روند. 

چوب این گیاه برای مصرف موریانه ها غیرقابل نفوذ است و این موجودات، چوب گیاه را از بین نمی برند. این چوب بسیار خوب و محکم بوده و اغلب برای ساختن سقف های چوبی و لوازم منزل مورد استفاده قرار می گیرند. تنه های درخت نیز برای ساخت قایق های باریک به کار می روند.