مارولو

"مارولو" درختی از خانواده ی آنوناسه می باشد. گل های این گیاه مانند گل های گیاه jellyfish دارای کلاهک بوده و میوه ها نیز شیرین و بسیار سخت هستند. این گیاهان بومی برزیل و پاراگوئه بوده که میوه های آن نیز توسط بومیان منطقه به مصرف می رسند. اگرچه این گیاه توانایی زیادی برای کشت و اهلی شدن دارد اما تاکنون به صورت اهلی در نیامده است و عمدتاً به صورت خودرو وجود دارد. 

مارولو درختی به ارتفاع 6 تا 8 متر، با تاجی به قطر 2 تا 4 متر می باشد. سیستم ریشه ای به صورت مرکزی و عمیق بوده تا بتواند به اعماق خاک نفوذ کند و آب و مواد غذایی را بهتر جذب نماید. این درخت دارای تنه ای مستقیم با شاخه هایی کج و پوستی چوب پنبه ای می باشد. برگ ها تخم مرغی شکل و چرمی هستند. گل ها به رنگ زرد مایل به سبز بوده که طی ماه های نوامبر و ژانویه تشکیل می شوند. گرده افشانی این گیاهان توسط حشرات صورت می گیرد. میوه ها به صورت مرکب، با وزن بیش از 4.5 کیلوگرم، خوراکی، با پوستی به رنگ سبز مایل به قهوه ای (در زمان بلوغ) می باشند. هر میوه حاوی بذرهایی است که این بذور دارای خاصیت ضد اسهال هستند. این میوه ها می توانند حدود 15 سانتیمتر قطر داشته باشند. بذور نیز حدود 1.5 سانتیمتر طول دارند. میوه دارای پالپی کرم رنگ با بویی بسیار قوی و مزه ای متفاوت نسبت به سیب کاستارد است. این میوه ها از نظر بومیان منطقه دارای طعمی لذیذ هستند که در فروشگاه ها و بازارهای محلی به فروش می رسند. از این میوه ها همچنین برای تهیه کیک، بستنی، مربا و غیره استفاده می شود. زمانی که میوه ها می رسند، روی زمین می ریزند و عطری بسیار قوی از خود ساتع می کنند. این میوه ها از نظر فروش دارای بهترین کیفیت خواهند بود. زیرا اگر برداشت میوه ها به صورت مستقیم از روی درخت صورت گیرد ممکن است میوه های چیده شده به خوبی بالغ نشده باشند و در نتیجه از نظر طعم و عطر دارای کیفیت پایینی باشند.

این گیاه نواحی ساوان با رطوبت کم و نواحی نیمه گرمسیری را برای رشد ترجیح می دهد و می تواند سرمای تا -3 درجه سانتیگراد (27 درجه فارنهایت) را تحمل کند. همچنین برای رشد بهینه به خاک های شنی و سبک و به خوبی آبیاری شده سازگار شده است. 

خاک مورد نیاز برای کشت این گیاه باید حاوی 30 درصد شن و 20 درصد مواد آلی باشد. ایت ترکیب باید به خوبی با هم مخلوط گردد. بهترین زمان کشت این گیاهان ماه های اکتبر و نوامبر می باشد. 

برای آبیاری این گیاهان در دو ماه اول کشت، حدود 10 لیتر آب در هر هفته کفایت می کند. 

برای کوددهی این گیاهان نیز می تواند از کودهای آلی و کمپوست به همراه کود شیمیایی NPK به نسبت ها 10-10-10 استفاده کرد.