افزودن کمپوست به خاک یکی از بهترین روش ها برای افزایش توانایی باغ یا خاک گلدان برای رشد، بدون استفاده از مواد شیمیایی مضر است. مواد غنی از کربن یا مواد آلی شامل مواردی مانند پوست و شاخه و برگ درختان، باقی مانده میوه ها و کاغذ می باشد.
افزودن کمپوست به خاک یکی از بهترین روش
ها برای افزایش توانایی باغ یا خاک گلدان برای رشد، بدون استفاده از مواد شیمیایی
مضر است. مواد غنی از کربن یا مواد آلی شامل مواردی مانند پوست و شاخه و برگ
درختان، باقی مانده میوه ها و کاغذ می باشد. میکروارگانیسم هایی مانند باکتری ها
که در حال حاضر در مواد پوسیده وجود دارند، با هم کار می کنند تا توده های کمپوست
را تجزیه کنند.
یک توده کمپوست متعادل، بسته به اندازه
توده، کمپوستی قابل استفاده پس از چند هفته تا چند ماه تولید می کند. نی، کاغذ خرد
شده و تکه های مقوا نیز افزودنی های عالی برای توده یا سطل کمپوست شما هستند. یک
توده کمپوست همانطور که در حال تجزیه شدن است، با گرم شدن، بذرهای علف هرز موجود
را از بین می برد.
![]()
![]()
دقت شود که نان، ماکارونی، لبنیات و
فرآورده های گوشتی، استخوان، فضولات حیوانی و روغن یا روغن آشپزخانه را نباید به
سطل کمپوست اضافه کرد. همچنین از قرار دادن هر گونه موادی که با مواد شیمیایی
بالقوه مضر استفاده می شود در توده کمپوست خودداری کنید، زیرا ممکن است میکروب هایی
را که به تجزیه مواد کمک می کنند از بین ببرند یا ممکن است مواد شیمیایی مضر را به
کمپوست و مناطقی که کمپوست پخش می شود وارد کنند.
با انتخاب یک منطقه سایه دار که به
راحتی قابل دسترسی است، شروع کنید، زیرا هر از گاهی مواد و آب را به آن اضافه می
کنید. اگر توده را خیلی خشک کردید یا هر زمان که ماده قهوه ای و پوسیده ی خشک
اضافه کردید، روی آن را آب بپاشید. استفاده از یک پوشش یا پارچه های برزنتی در
بالای توده کمپوست ضروری نیست، اما به حفظ رطوبت کمک می کند. کمپوست آماده شده را
می توانید در اطراف گیاهان باغ در لایه هایی به عمق 8 تا 10 سانتیمتر به عنوان
مالچ اضافه کنید.
![]()
![]()
کمپوست سازی فرآیندی است که می تواند
به راحتی در منزل انجام شود و به نفع گیاه، محیط زیست و کیف پول شما باشد. نکته کلیدی
در کمپوست سازی، حفظ تعادل چهار عنصر اصلی آب، هوا، کربن و نیتروژن است. وقتی توده
های کمپوست جوان تر هستند، اسیدی تر می شوند. هر چقدر از زمان کمپوست سازی بگذرد،
توده های کمپوست قلیایی تر می شوند. بسته به گیاهانی که از آنها کمپوست تهیه کردید
و نیز گیاهانی که کمپوست های تهیه شده را در بستر کشت آنها استفاده می کنید، ممکن
است درجه اسیدی بودن یا قلیایی بودن متفاوت باشد. نکاتی برای افزایش سطح اسیدیته
در کمپوست سازی وجود دارد که آن را برای گیاهان اسیدی دوست مفیدتر می کند.
![]()
![]()
ابتدا باید اسیدیته بستر کشت را اندازه
گیری کنید. برای این کار می توانید از کیت های تست
pH
استفاده کنید.
برای آزمایش خاک از کیت تست
pH
استفاده کنید. دقیقاً طبق دستورالعمل از کیت ها
استفاده کنید. نوار
pH
را با عصاره خاک بستر کشت،
مرطوب می کنید،
سپس آن را با نمودار رنگ روی کیت مقایسه می کنید. سطح
pH
کمتر از 7 اسیدی است. اگر
PH
بالاتر از 7 بود،
می توانید اقداماتی را برای کاهش
pH
یا به عبارت
بهتر افزایش اسیدیته انجام دهید. در ادامه مقاله روش هایی را جهت افزایش اسیدیته
کمپوست برای بستر کشت ارائه می دهیم.
مقداری ضایعات میوه را به کمپوست اضافه
کنید تا اسیدیته آن افزایش یابد. این ضایعات شامل هسته‌های میوه، پوست‌ها، ضایعات
و میوه‌های فاسد می باشد.
اگر از کمپوست درختان استفاده می کنید،
می توانید مقداری برگ های سوزنی و میوه های درختان کاج را به آنها اضافه کنید. از یک
بیل برای مخلوط کردن میوه و برگ کاج در توده کمپوست استفاده کنید تا به طور مساوی
در همه جای کمپوست توزیع شود.
سعی کنید تعداد زیادی برگ و قلمه برگریز
به کمپوست اضافه نکنید زیرا اینها کمپوست تان را قلیایی تر خواهند کرد. همچنین از
افزودن آهک یا کربنات کلسیم نیز خودداری کنید.