آفت های برگ خوار

حشرات زیادی جذب گل و گیاهان و هر جایی که انبوهی از آن ها وجود داشته باشد، می شوند. برخی از این حشرات مفید هستند و برخی دیگر در دسته آفت ها قرار می گیرند که کم یا زیاد به سلامت گیاهان آسیب وارد می کنند. میزان آسیب وارد شده از این آفت ها بستگی به نوع آن دارد. برخی حشرات مانند شته ها و تریپس ها تنها از شیره گیاه تغذیه کرده که باعث ضعیف شدن گیاه می شوند ولی اثر دائمی بر آن ندارند. برخی دیگر مانند حلزون ها و ملخ ها علاقه زیادی به برگ ها و بخش های دیگر گیاهان دارند. به غیر از این دو حشره، حشرات و آفت های دیگری هم هستند که به خوردن برگ های گیاهان و ایجاد سوراخ های بزرگ و کوچک در آن علاقه مندند. در واقع یکی از نشانه های اصلی حضور این آفت ها همین سوراخ ها هستند که اگر هر چه سریع تر برای آن فکری نشود، کل گیاه از بین خواهد رفت.

کرم های پیله تن و کرم های برنده

کرم های پیله تن حشراتی با بدن نرم و اغلب با پوستی طرح دار، خال خالی یا راه راه هستند که با خوردن برگ ها و سوراخ کردن گل ها به آن آسیب می رسانند. کرم های برنده که خود از دسته کرم های پیله تن محسوب می شوند به دلیل تغذیه از ساقه گیاهان که نهایتاً باعث قطع شدن گیاه و افتادن آن می شود، به این نام مشهور شده اند. این کرم ها اغلب بدون مو هستند و در بلوغ تبدیل به یکی از انواع شب پره ها می شوند. این حشرات معمولا در هنگام شب بیرون آمده و برگ ها، میوه ها و ساقه گیاه را می خورند.

هر دوی این آفت ها طیف گسترده از گیاهان را مورد هدف قرار می دهند. اولین راه مقابله با این حشرات جدا کردن آن ها به صورت دستی است. همچنین می توان از حشرات شکارچی مانند بال توری سبز استفاده کرد. پاشش آرد ذرت یا سبوس بر روی خاک در اطراف گیاه نیز می تواند باعث دور شدن کرم های برنده شود.

ملخ ها

ملخ ها انواع مختلف دارند و رنگ و اندازه آن ها نیز متفاوت است. به طور معمولا مخل ها حدود 3-4 سانتی متر طول دارند و به رنج سبز تا خاکستری و قهوه ای هستند. مهم ترین علت گسترش سریع آفت ملخ قابلیت پرواز یا پرش های بلند آن به اطراف است . ملخ های تازه متولد شده اگرچه از قابلیت پرواز بهره مند نیستند ولی به دلیل اشتهای زیادی که دارند به سرعت گیاه را نابود کرده و پس از بلوغ به محلی جدید رفته و نسلی جدید از ملخ ها را تولید می کنند. ملخ ها تقریباً از تمام سبزیجات تغذیه می کنند   که نشانه آن ایجاد سوراخ بر روی برگ هاست. البته این حشرات بیشتر از همه از ذرت و گل کلم استقبال می کنند و تا حد امکان سعی می کنند فاصله خود را از پرنده ها و سوسک های زمینی، عنکبوت ها و قورباغه ها و مانتیس ها   که از دشمنان طبیعی آن ها محسوب می شوند، حفظ کنند.

سوسک های خیار

سوسک خیار ظاهری شبیه به کفشدوزک دارد. این سوسک ها حدود نیم تا 1 سانتی متر طول دارند و بر روی آن ها 12 نقطه سیاه رنگ دیده می شود. سوسک های راه راه نیز خطوطی به رنگ قرمز و نارنجی دارند که آن ها را از کفشدوزک ها متمایز می کند. سوسک های بالغ از برگ های گیاه تغذیه می کنند که باعث ایجاد سوراخ بر روی آن ها شده به آن آسیب وارد می کند. از گیاهان مورد علاقه آن ها می توان به کدو، خیار و هندوانه اشاره کرد.

برای مقابله با این حشره می توان آن ها را به صورت دستی از گیاهان جدا کرده یا با استفاده از جارو برقی یا وکیوم آن ها را جمع آوری کرد. استفاده از شکارچیان طبیعی مانند سوسک های سرباز و پرنده ها هم می تواند برای این منظور مفید باشد.

حلزون ها

حلزون ها به دو دسته کلی با صدف و بدون صدف (لیسه) تقسیم می شوند و هر دو برای گیاهان مضر هستند. حلزون های بدون صدف معمولا از خود مایعی شفاف و لزج تولید می کنند که باعث می شد مسیر طی شده توسط آن بر روی سطح مشخص باشد. هر دو نوع حلزون ها شب ها فعالیت خود را آغاز کرده و در روز های بارانی فعالیت بیشتری دارند. تغذیه این حشرات از برگ گیاهان است که به کمک فک های دندان مانند خود برگ ها را برش زده و می خورند که نتیجه آن ایجاد سوراخ در آن خواهد بود. راحت ترین راه مقابله با حلزون ها گذاشتن تله، ریختن خاک اره یا برگ های کاج بر روی خاک و در اطراف گیاه است که باعث دور شدن حلزون ها می شود. همچنین شکارچیان طبیعی مانند حلزون شکارچی (مثل decollate ) است.

گوش خیزک

گوش خیزک حشره ای که رنگ و شکلی مشابه سوسک های خانگی دارند در اصل برای باغچه می توانند مفید باشند چرا که حشراتی مانند شته ها را شکار کنند. ولی از آن جا که این حشرات عادت غذایی مختلفی دارند، به تغذیه از گیاهان تازه روییده هم علاقه نشان می دهند که می تواند باعث آسیب دیدن آن شود. در صورتی که تعداد این حشرات کم باشد، مشکل خاصی بوجود نمی آید و هر از گاهی ممکن است متوجه سوراخ شدن برگ های گیاه باشید. در صورتی که جمعیت گوش خیزک ها زیاد شود حضور آن ها در باغچه و در میان گیاهان ممکن است مشکل ساز شود. کنترل این حشره به کمک جدا کردن شاخه و برگ های خشک شده و از بین رفته و از بین بردن محل اختفای آن ها که بیشتر برگ های ریخته شده بر روی سطح خاک است، انجام می شود. استفاده از تله و گیر انداختن گوش خیزک ها نیز روش مفید دیگر است که می توان به کار گرفت.