پوست مشترک یا درخت چنگالی یکی از دلایل افتادن درختان

دو شاخه شدن یا درخت چنگالی به وضعیتی گفته میشود که دو شاخه اصلی از یک محل در تنه درخت انشعاب پیدا کرده و رشد میکنند به صورتی که قطرشان نیز تقریبا یک اندازه است.

گاهی در این حالت در ابتدای (قاعده) دو شاخه ای شدن بین دو شاخه پوست مشترک وجود دارد.

مشکل دیگر اینجاست که به مرور زمان ممکن است شاخه ها یکدیگر را برانند و ترکی در زیر آنها شکل بگیرد. اگر در این محل ترک ایجاد شود خطر افتادن درخت تحت نیروی کم تا متوسط، زیاد است. 

تصویری که در بالا مشاهده میکنید (تنه سمت جپ که با فلش سفید رنگ نشان داده شده است) پدیده درخت چنگالی و ترک خوردن محل انشعاب شاخه های دو تایی را نشان میدهد. در این ناحیه برای هر دو شاخه انشعاب یافته پوست مشترک وجود دارد. نکته قابل توجه این است که پوست مشترک زمانی تشکیل شده که درخت جوانتر بوده است. هنگامی که پوست چوبی درخت در حال تشکیل بوده است، در سطح بیرونی تنه درخت قرار داشته و به هنوز به صورت مشترک نبوده است. 

در تصویر بالا شاخه سمت چپی به موقع هرس شده است. فلش سفید رنگ سمت راست " ستیغ پوست شاخه " را نشان میدهد که ناحیه برجسته بین دو شاخه انشعابی است. توجه داشته باشید هنگام هرس درخت چنگالی، اره را روی این ستیغ یا پشت آن نگذارید. اگر بخواهید هنگام هرس شاخه از ناحیه ستیغ پوست شاخه تا انتهای آن پایین بروید و برشی صاف ایجاد کنید (موقعیت فلش A در سمت چپ) باید زمانی هرس را انجام دهید که هنوز پوست مشترک تشکیل نشده باشد.

پوست مشترک و ستیغ پوست شاخه

مداد زرد رنگ در سمت راست تنه درخت به ستیغ برجسته پوست شاخه اشاره میکند. مداد آبی رنگ در سمت چپ محلی را نشان میدهد که ستیغ پوست شاخه به سمت داخل چرخیده و پوست مشترک تشکیل شده است 

این تصویر همان نمونه تصویر قبل است. مداد آبی به پوست مشترک اشاره دارد که بخشی از اتصال ضعیف شاخه انشعاب یافته است. مداد زرد رنگ به اتصال مناسب و محکم شاخه اشاره دارد و هیچ پوست مشترکی بین آنها ایجاد نشده است.

هرس شاخه های  درخت چنگالی 

1- برای بریدن و جدا کردن ساقه L ، از نقطه C تا D یا از نقطه D تا C را با احتیاط ببرید. برای بریدن و جدا کردن ساقه M ، از نقطه A به B یا از نقطه B به A را با احتیاط ببرید.

همیشه ساقه ای را که میخواهید جدا کنید از بیخ بکنید و سپس برش نهایی را با دقت و احتیاط انجام دهید.

نقاط D  و B مقابل E هستند. نقطه B ابتدای ستیغ پوست شاخه است. نقطه C سمت چپ ستیغ و نقطه A سمت راست آن قرار دارد. هرگز هر دو شاخه را قطع نکنید.

2- هنگامی که صفحه ستیغ پوست شاخه به سمت بالا ادامه پیدا میکند (تصویر اول) اتصال شاخه محکم است.

هنگامی که پوست چوبی بین شاخه ها موقعیتی مشابه خط K در تصویر دوم داشته باشد اتصال شاخه ضعیف است و پوست بین شاخه ها پوست مشترک است. اتصال شاخه ها بیشتر از زاویه بین آنها تعیین کننده ضعیف یا قوی بودن شاخه است. اتصال محکم معمولا در محل انشعاب U شکل است. در تصویر دوم شاخه N شروع به احاطه کردن شاخه O کرده است. فراموش نکنید شاخه ها در موقعیت K پوست مشترک دارند.

سه روش برای حل این مشکل وجود دارد: 1) شاخه O قطع شود، 2) بخشی از چوب زنده O هرس شود، 3) یا کابلی بین دو شاخه O و N قرار داده شود.

برای بریدن شاخه O ، ابتدا شاخه را از ته بریده و سپس G را تا F با احتیاط میبریم. نقطه G نقطه مقابل H که ابتدای ستیغ پوست درخت است می باشد.

برای کند کردن رشد O تقریبا یک سوم از شاخه های زنده جدا میشوند. شاخه N را هرس نکنید. شاخه N از ابتدای شاخه O شروع به تشکیل طوقه مینماید. این امر تنها در درختان جوان امکان پذیر است.

برای درختان پیرتر از کابل استفاده میشود. یک کابل توسط متخصص به درخت متصل میشود. این کابل باید در محلی مناسب تعبیه شود.  قرار دادن کابل به شکل مناسب مستلزم مهارت زیادیست. هنگامی که کابل برای ایجاد ایمنی شاخه های چنین درختی استفاده میشود باید مرتبا وضعیت آن بررسی شود. هنگامی که خطر شکستگی شاخه زیاد باشد باید کارشناس اقدام به بریدن شاخه نماید.