پرورش سبزیجات: نکات مهم در کاشت و برداشت چغندر قند

چغندر قند یکی از سبزیجات ریشه ای پرکاربرد است که عمدتا به خاطر استخراج قند کاشته و برداشت میشود. هنگام پرورش چغندر قند باید با برخی نکات مهم درباره آن آشنا شوید. در اینجا درباره پرورش چغندر قند بیشتر میخوانید.

چغندر قند چیست؟

چغندر قند ( golden beet ) یکی از انواع چغندر است که رنگدانه قرمز ندارد. چغندر قند به رنگ زرد یا طلایی بوده و علاقمندان زیادی دارد. چغندر قند و چغندر سفید شیرینتر از چغندر قرمز (لبو) هستند.

چگونه چغندر قند پرورش دهیم؟

در مورد پرورش چغندر در واقع تفاوت قابل ملاحظه ای بین چغندر معمولی (قرمز) و چغندر قند وجود ندارد. هر دو محصول ریشه ای نسبتا مقاوم به سرما هستند و میتوان آنها را با فاصله سی روز از سرما زدگی کاشت. همچنین میتوانید چغندر قند را در فضای بسته گلخانه و یا در گلدان بکارید و ظرف تنها 55 روز صاحب محصول چغندر قند شوید.

هنگام انتخاب محل کاشت چغندر قند باید مکانی کاملا آفتابگیر و روشن با خاکی که قابلیت زهکشی خوبی داشته باشد انتخاب کنید. خاک آن باید با مواد آلی اصلاح شده باشد. چغندر خاک با pH بین 6.5 تا 7 را دوست دارد. برای این گیاه پیش از کاشت از کود حاوی نیتروژن و فسفر استفاده کنید.

هر گونه سنگ و کلوخ را پیش از کاشت چغندر از خاک خارج کنید چرا که این مواد مانع از رشد کامل ریشه گیاه چغندر و بزرگ شدن محصول میشود.

دمای بهینه خاک پرورش گیاه چغندر بین 10 تا 30 درجه سانتیگراد است. بذر افشانی را با تراکم کم انجام دهید و حداقل 2 تا 5 سانتیمتر بین آنها فاصله بگذارید و آنها را در عمق 1.5 سانتیمتری خاک فرو کنید. فاصله بین هر ردیف کاشت 30 سانتیمتر باید باشد. روی بذرها را با کمی خاک بپوشانید و روی خاک را با ملایمت آب پاشی کنید. میزان موفقیت کاشت چغندر قند کمتر از چغندر قرمز است بنابراین بذرهای بیشتری باید بکارید.

میتوانید ردیفهای کاشت را با پوشش ردیفی بپوشانید. پارچه پوشش ردیفی را به مدت 5 تا 14 روز پس از بذر پاشی باید مرطوب نگه دارید تا بذرها جوانه بزنند. پس از آن میتوانید برای محافظت گیاهان از آفت زدگی، پوشش را حفظ کنید.

هنگامی که جوانه های چغندر به 3 تا 5 سانتیمتر رسیدند، باید شروع به تنک کردن آنها کنید. برای این کار باید گیاهانی که به نظر ضعیفتر و کوتاهتر میرسند را ببرید تا فضا برای رشد گیاهان قوی تر فراهم باشد. توجه داشته باشید نباید گیاهان را از خاک بیرون بکشید بلکه تنها کافیست آنها را ببرید چرا که کشیدن جوانه ممکن است به ریشه های گیاهان مجاور نیز صدمه بزند. تُنُک کردن جوانه های بذری امری بسیار مهم است چون باید فضای کافی برای رشد گیاهان وجود داشته باشد. همچنین بذرهای چغندر تکی نیستند بلکه خوشه ای از بذرها در یک میوه خشک شده چغندر هستند بنابراین احتمال بسیار زیادی دارد که چند گیاه از یک بذری که کاشته اید جوانه بزند.  

مراقبت از گیاه چغندر قند

هنگام مراقبت از چغندر به رطوبت مورد نیاز گیاه توجه کنید. آبیاری عمیق انجام دهید و نگذارید خاک خشک شود. یک لایه 2 تا 5 سانیتمتری مالچ پاشی در اطراف گیاه انجام دهید تا به حفظ رطوبت خاک کمک کند.

بستر کاشت چغندر را عاری از علفهای هرز نگه دارید و یک یا دو مرتبه با کود بر پایه گیاهی آنها را تغذیه کنید. کود دهی در واسط فصل رشد با کود ارگانیک متعادل باید انجام شود.

برداشت چغندر قند

برداشت چغندر حدود 55 روز پس از بذر پاشی انجام میشود. برای برداشت، ریشه چغندر قند باید حداقل 2.5 سانتیمتر قطر داشته باشد. هنگام برداشت چغندر قند یکی در میان گیاهان را بیرون بکشید تا چغندرهای باقی مانده در خاک به رشد خود ادامه داده و بزرگتر شوند. با استفاده از یک بیل با ملایمت ریشه ها را بلند و جا به جا کنید.

چغندر قند را تا دو هفته میتوانید در یخچال نگهداری کنید اما چغندرهای خرد شده و یا پخته را بهتر است ظرف مدت کوتاهی پس از برداشت استفاده کنید.