Tribulus terrestrisbindii که به فارسی خارخاسک نامیده میشود، گیاهی از خانواده اسپندیان بومی جنوب آسیا و اروپا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: کمی مرطوب دمای محیط: شرایط گرمسیری خاک: متوسط تا غنی
دانستنیهای علمی
نام علمي
Tribulus terrestris
دانستنیهای علمی :
خارخاسک گونه ای از گیاهان دارویی و در برخی منابع علف هرز است.
این گونه گیاهی به مناطق گرمتر و گرمسیری دنیای قدیم در اروپای جنوبی ، سراسر آفریقا و استرالیا تعلق دارد. در آمریکای شمالی نیز یافت می شود.
همچون دیگر گونه های علف هرز نام های زیادی را بر آن نهاده اند.
![خارخاسک]()
![خارخاسک]()
خصوصیات - معرفی
خصوصیات ظاهری :
خارخاسک گیاهی علفی و یک ساله است. دارای ساقه های خوابیده با انشعابات گسترده بر سطح خاک و پوشیده از تار می باشد. برگ های آن متقابل غالباً نامساوی و مرکب از برگچه های کوچک و ریزی است که به تعداد ۶-۳ زوج در طرفین دمبرگ اصلی جای دارند.
میوه ی خارخسک چهار بخشی و نرم است اما خارهای تیزی دارد. گل ها زرد کوچک و منفرد هستند.
میوه آن در موقع رسیدن قسمت های پنجگانه آن از هم جدا و پراکنده می شوند.هر یک از این قسمت های پنج گانه در سطح بیرونی خاردار است.
رنگ میوه های آن سبز مایل به زرد، بدون بو و با طعم مشخص است.
میوه های این گیاه را در اواخر تابستان و اوایل پاییز جمع آوری می نمایند.
![bindii]()
![bindii]()
شرایط نگهداری خارخاسک
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
کمی مرطوب
دماي مورد نياز
شرایط گرمسیری
خاک مورد نياز
متوسط تا غنی
|
شرایط محیط رشد:
خارخسک در آب و هوای گرم و حتی در مناطق صحرایی و با شرایط نامناسب هم رشد می‌کند.
ریشه های فرعی زیاد این گیاه سبب شده که بتواند رطوبت را در خاک های کم آب نیز جذب کند.
برای جوانه زنی به خاک مرطوب نیاز دارد. اما پس از اینکه گیاه استقرار یافت می تواند به خاک های خشک مقاوم باشد.
از لحاظ نوری در شرایط نور کامل می تواند بهترین رشد را داشته باشد.
![Tribulus terrestris]()
![Tribulus terrestris]()
خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی
خواص درمانی و کاربردها:
قسمت مورد استفاده این گیاه میوه، دانه، برگ، ریشه و گاهی تمام قسمت‌های گیاه است و اغلب، تمام میوه آن مورد استفاده قرار می‌گیرد.
ترکیبات شیمیایی گیاه خارخاسک شامل رزین، تاش، روغن ثابت، آلکالوئید، پلی فنل ها و مواد معدنی شامل کلسیم، فسفر، آهن، سدیم، پتاسیم، گوگرد، ازت و کلر است.
پنج نوع ماده گلیکوزیدی نیز دارد که همه آنها دارای گلوکز است و علاوه بر گلوکز قندهای رامنوز، آرابینوز را هم شامل می شود.
خارخاسک به عنوان مدر، دفع کننده سنگ های مجاری ادراری و تقویت کننده قوای جنسی به کار می رود. در طب گذشته برای خارخاسک اثر مدر و دفع کننده سنگ های مجاری ادراری و تقویت کننده قوای جنسی قائل بوده و از آن به عنوان درمان کننده عفونت و التهاب لثه استفاده می شده است.
از فراورده های موجود در بازار می توان قطره پروستاتان، قطره سنکل و قطره آفرودیت را نام برد. میوه گیاه خارخسك در كاهش قند خون مبتلایان به دیابت موثر است.
این گیاه در گذشته برای كاهش چربی خون و كلسترول، رفع تصلب شرایین، انسداد و سخت شدن سرخرگ‌ها مورد استفاده قرار می‌گرفته است.
![معرفی و راهنمای پرورش گیاهان دارویی - خارخاسک]()
![معرفی و راهنمای پرورش گیاهان دارویی - خارخاسک]()
نحوه تکثیر خارخاسک
نحوه تکثیر گیاه :
خارخاسک را از طریق بذر تکثیر می کنند. بذور تازه از خود خواب نشان می دهند و کاشت آن بلافاصله پس از رسیدن سبب جوانه زنی کمی می شود.
در پاییز و زمستان خواب آنها طی شده و در بهار یا اوایل تابستان در شرایط مرطوب جوانه می زنند.
![bindii]()
![bindii]()
منابع :
http://en.wikipedia.org/wiki/Tribulus_terrestrishttp://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8http://www.herbwisdom.com/herb-tribulus-terrestrishttp://www.ipm.ucdavis.edu/PMG/PESTNOTES/pn74128.hhttps://www.richters.com/show.cgi?page=QandA/Comme گياهان ديگر از همين خانواده :