آویشن باغی

آویشن را از توسط بذر و یا از طریق رویشی می توان تکثیر کرد. کشت توسط بذر به دو روش مستقیم و غیرمستقیم انجام می گیرد.

کشت مستقیم: بذر را در زمان مناسب به صورت ردیفی در زمین اصلی کشت می کنند. مقدار بذر مورد نیاز برای هر هکتار زمین 5 تا 6 کیلوگرم است. به لحاظ کوچک بودن بذر و همچنین از آنجا که گیاهان رویش یافته از بذر رشد و نمو کندی دارند، لذا کشت مستقیم در سطوح کوچک توصیه می شود. در کشت مستقیم بهتر است بذرها در طول ردیف به صورت متراکم کاشته شوند و پس از رویش، بوته ها را به تعداد مناسب تنک کرد.

کشت غیرمستقیم: در این روش، بذرها را در فواصل مناسب در خزانه هوای آزاد که بستر آن برای کشت آماده شده است کشت می کنند. بذر مورد نیاز برای هر متر مربع خزانه 0.8 تا 1 گرم است. چون بذر آویشن بسیار کوچک است لذا، جهت تسریع در کاشت و همچنین یکنواختی تراکم بذرها در ردیف ها بهتر است به نسبت یک به سه با ماسه نرم  (یک قسمت بذر و سه قسمت ماسه) مخلوط شود. عمق بذر در خزانه 0.5 سانتیمتر مناسب است. پس از ابیاری منظم و وجین علف های هرز سطح خزانه، اواخر بهار و اوایل تابستان  (تیر) زمان مناسبی برای انتقال نشاها به زمین اصلی است. در این مرحله نشاها از ریشه های مناسبی به طول پنج تا هفت سانتیمتر برخوردار بوده و به سهولت قادرند شوک حاصل از انتقال را تحمل کنند. در هر چاله دو یا سه نشا می توان کشت کرد.

در سطوح کوچک کشت عمل انتقال نشا به زمین اصلی را می توان با دست انجام داد. در حالیکه در مقیاس وسیع این عمل فقط با ماشین امکان پذیر است. 

برای هر هکتار زمین به 160 تا 240 هزار نشا نیاز است. با کشت 500 تا 600 گرم بذر با کیفیت مطلوب در خزانه هوای آزاد می توان به این تعداد نشا دست یافت.

تکثیر رویشی: تکثیر رویشی با تقسیم بوته انجام می گیرد. پس از خارج کردن گیاهان دو یا سه ساله سالم و عاری از هر گونه آلوگی قارچی از خاک هر بوته را به چند قطعه تقسیم کرده و در زمین اصلی کشت می کنند.