انار

دانستنیهای علمی

دانستنیهای علمی : در حدود بیست نوع مختلف انار كه شامل واريته هاي بسيار متنوعي ميباشد در دنیا موجود است. انار از گياهان بومي ايران بشمار مي آيد، و امروزه به صورت وحشي در كليه سواحل درياي شمال و نقاط استپي معتدل نظير جنگلهاي غرب در لرستان، كردستان، بختياري و فارس ميرويد. ايرانيان از حدود سه هزار سال پيش با كشت انار آشنائي داشتند و با كشت مداوم آن در نقاط مختلف و مساعد آنرا به صورت اهلي درآورده و با سلكسيونهاي متعدد موفق به كشت ارقام پر محصول و مرغوب تجاري در كليه مناطق از جمله در نواحي حاشيه كوير مركزي ايران شدند. به گونه اي كه هم اكنون شهرهاي مستقر در اين مناطق از عمده ترين مراكز استقرار باغات انار ميباشند.

خصوصیات - معرفی

خصوصیات ظاهری : درخت انار جزء گیاهان برگ ریز بوده و در زمستان خالی از برگ می شود. درخت کوچکی است که ارتفاع آن حداكثر تا 6 متر میرسد و در مناطق نیمه گرمسیری می روید. گلهای انار درشت به رنگ قرمز اناری ولی بی بو میباشد. میوه آن کروی با اندازه های مختلف دارای پوستی قرمز رنگ و یا زرد رنگ می باشد كه در بالا داراي تاج يا گردن ميوه در اندازه كوتاه تا بلند ميباشد اين درخت واريته هاي بسيار فراواني دارد. ريشه درخت انار بسته به نوع خاك، اندازه گودال درختكاري، قابليت نفوذ و ريشه دواني تا 1.5 متر بطور عمقي يا عمودي را دارا بوده و همچنين تا شعاع 2.5 متر به طور افقي امكان گسترش دارد. شاخه هاي انار باريك و معمولاً ناهموارند يعني با توجه به ارقام گوناگون، داراي خارهائي با تعداد و طول مختلف ميباشند. درختچه انار توليد شاخه هاي نامنظم ميكند. ميوه ها در انتهاي شاخه ها ي ميوه دهنده كه آن را ميخچه يا اسپور (Spur) ميگويند ميرويند. برگهاي انار متقابل و گاهي منفرد و يا فراهم اند . گلهاي انار بي بو و به رنگ قرمز مايل به نارنجي ديده ميشوند در برخي گونه هاي زينتي به رنگ سفيد و در برخي نيز به رنگ زرد ميباشند گلهاي انار درشت و گلهاي كامل به شكل زنگ يا استوانه اي هستند كه داراي اعضاء نر و ماده ميباشند.

شرایط نگهداری انار

نور مورد نياز زیاد آبياري و رطوبت کمی مرطوب دماي مورد نياز 35-25 سانتيگراد درجه سانتیگراد خاک مورد نياز غنی و زهکش دار

شرایط محیط رشد: انار تا حدودی به شوری مقاوم بوده و می تواند در نواحی خشک نیز رشد کند. خاک آن اگر زهکشی خوبی داشته باشد رشد بهینه و بار آوری مناسب را در بر خواهد داشت. دماي مناسب رشد درختان انار 35-25 سانتي گراد مي باشد. در دماي بالاتر از اين ميزان به جهت افزايش تبخير و تعرق گياهي و كاهش آب موجود در درخت و ميوه، رشد آنها دچار اختلال شده و سبب آسيب ديدگي درخت و محصول ميگردد. به تجربه ديده شده خشك سالي و كمبود آب در دوره پس از باروري گلها منجر به ريزش و آفتاب سوختگي محصول و تنه درخت گرديده. به جز در مناطقي با زمستان سرد و طولاني، اين درخت قابليت سازگاري با آب و هواي مختلف كه داراي بهاري آفتابي و تابستاني گرم باشند، را دارا ميباشد. اين درخت نسبت به سرما شديدا حساس بوده و گرما و تابش شديد نيز موجب آفتاب سوختگي تنه و ميوه درخت ميشود از اينرو در مناطقي با آفتاب فراوان و تابستاني معتدل درختان انار شاداب تر و محصول آن مطلوبتر ميباشد. بر روي شاخه هاي انار پس از يك سالگي تا سال چهارم ميخچه هاي توليد كننده ميوه رشد ميكنند، طول اين ميخچه ها متغير و از يك تا 20 سانتيمتر ديده شده است.

خواص و کاربردهای دارویی و صنعتی

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی: این درخت در فضای سبز خانگی بسیار جداب بوده و در بحث کاربردهای زینتی نیز ارزشمند است. انار سرشار از آنتی اکسیدان بوده و دارای مقادیر زیادی ویتامین C و پتاسیم می‌باشد. کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی ،کاهش خطر سرطان، بخصوص سرطان پروستات و پستان، کاهش کلسترول خون، جلوگیری از آسیب دیدن سلول‌ها، کمک به سلامت لثه‌ها از مزایای مصرف انار می باشد. در صنایع داروسازی، آرایشی-بهداشتی و صنایع غذایی نیز بسیار مفید می باشد.

مقابله به آفات انار

آفات : كرم گلوگاه انار،كرم به ،شته انار سوسك چوبخوار انار ،سوسك پرچم خوار انار، پروانه گلخوار انار، كرم سفيد ريشه انار، سوسك ميوه خوار انار، مگس سفيد انار ،شپشك انار، كنه انار

نحوه تکثیر انار

نحوه تکثیر گیاه: می توان انار را با استفاده از قلمه یا با خوابانیدن تکثیر نمود. قلمه های چوب نرم انار را می توان در تابستان گرفت زیرا در این زمان بسیار آسان ریشه دهی می کنند. قلمه های چوب سخت نیز در زمستان گرفته می شود. بهر حال رشد آن از بذر نیز بسیار آسان می باشد اما نمی توان انتظار داشت که دانهال ها شبیه گیاه مادری باشد. به دليل پاجوش فراوان در جواني هرس اين درخت و حذف پاجوشها بايد از سال سوم به طور مستمر انجام گيرد. تا اسكلت اصلي درخت حفظ شود. درختان انار عمدتا به صورت چند تنه تربيت ميشوند. در تربيت و هرس درختان انار هم اكنون سعي در جلوگيري بر افزايش ارتفاع درختان و تربيت آنها تا ارتفاع حداكثر 3 متر به جهت سهولت در برداشت محصول و افزايش سايه انداز درخت به منظور جلوگيري از آفتاب سوختگي ميوه آن مي باشد. جهت حفظ ارتفاع درخت سربرداري ساليانه پس از سال ششم الزامي است.