شاه توت هندی

 شاه توت هندی متعلق به جنوب آسیا و استرالیا می باشد. امروزه در سراسر مناطق استوایی رشد می کند.

 با وجود بوی تند و طعم تلخی که دارد، در هنگام قحطی مواد غذایی و در برخی از جزایر اقیانوس آرام  به عنوان یک غذای اصلی و به صورت خام یا پخته خورده می شود.

شاه توت هندی درختچه یا درخت کوچک همیشه سبز است. ارتفاع آن تا 9 متر رشد کند .

 دارای برگ های بزرگ ، ساده ، سبز تیره ، براقی است که رگه های عمیقی دارد.

میوه این درخت در حدود 18 ماه می رسد و هر ماه در طول سال، تقریبا بین  4-8 کیلوگرم بار می دهد.  ظاهری بیضی شکل دارد و اندازه آن به 4 تا 7 سانتی متر می رسد. ابتدا به رنگ سبز است و سپس زرد و هنگام رسیدن تقریبا سفید می شود.

شاه توت هندی وحشی در جنگل های سایه دار و تاریک و نیز در سواحل شنی و یا سنگی رشد می کند. 

این درخت در برابر خاک شور و شرایط خشکسالی مقاوم است . 

می توان آن را در گستره ی وسیعی از زمینهای آتشفشانی، سواحل پراکنده ای از سطوح سنگ آهک یافت. 

برای تولید منظم میوه نیاز به کوددهی دارد. 

شاه توات هندی در هر دو حالت رسیده و نرسیده در داروهای گیاهی کاربرد دارد. آب میوه و گوشت میوه برای بی نظمی های روده درمان گر است. بومیان جنوب شرقی آسیایی و استرالیا،این میوه را به صورت خام با نمک مصرف می کنند یا آن را با ادویه کاری می پزند و می خورند.

دانه های درون آن وقتی کباب می شود،قابل خوردن می شود. پودر میوه نونی سرشاراز کربوهیدرات و فیبر است.میوه های سبز ، برگ ،ریشه و ساقه زیرین به طور سنتی برای درمان دیابت ،بی نظمی روده،بیماری های کبد و عفونتها مورد استفاده قرار می گیرد. 

پوست بزرگ مایل به  قهوه ای - ارغوانی آن برای طراحی روی پارچه مورد استفاده قرار می گیرد.در هاوایی نیز،رنگ زردی که از ریشه های آن را استخراج می شود،برای رنگ آمیزی پارچه مصرف می شود. اخیراً نیز قصد دارند با استفاده از روغن دانه نونی که حاوی اسید لینولئیک و برای استفاده موضعی پوست مفید است،در مواد ضد التهاب،کاهش جوش و آکنه و حفظ رطوبت استفاده کنند.

برای ازدیاد توت هندی از طریق کاشت بذر اقدام می کنند. جوانه زنی بذور این گیاه سخت صورت می گیرد.

 امکان دارد 6 تا 12 ماه به طول انجامد. پوشش بذور ضخیم است و گاهی با خراش دهی می توان به این مانع غالب گردید.

 از طریق قلمه زنی ساقه نیز تکثیر می یابد. قلمه ها پس از 2 ماه ریشه می دهند.