Ixiolirion tataricum Siberian lily که به فارسی گل خیار نامیده میشود، گیاهی از خانواده Ixioliriaceae، بومی مرکز و جنوب غرب آسیا می باشد. نیاز های این گیاه عبارتند از نور: زیاد رطوبت: مرطوب دمای محیط: نواحی نیمه گرمسیری تا معتدل خاک: خاک های حاصلخیز و سبک
نام علمي
Ixiolirion tataricum
خصوصیات - معرفی
"گل خیار" یا "سوسن سیبریایی" گياهى پايا، ايستا و يا خزنده به ارتفاع ۲۰ تا ۴۵ سانتیمتر است که عمدتاً توسط پياز تکثير مى يابد.
ساقه هاى آن بلند، باريک و کمى ضخيم و برگ ها به رنگ سبز مات و داراى جلاى آبی، خطی، با لبه هاى زبر و خشن و تقريباً لوله شده و ناودانى شکل است.
پيازهاى اين گياه تخم مرغى شکل، به قطر ۱ تا ۵/۱ سانتیمتر و طول ۵/۱ تا ۵/۲ سانتیمتر و با پوششى چرمى به رنگ قهوه اى متمايل به سياه است.
گل هاى اين گياه به رنگ بنفش متمايل به آبى با دمگل هاى محورى و حامل دو تا چهار گل، با گلپوش هاى تقريباً استکانی، بيضى کشيده يا سرنيزه اى هستند.
ميوه ی پوشينه و بذرها تقريباً بيضى شکل با سطحى کاملاً ناهموار، به رنگ سياه براق و به طول ۵/۳ و قطر ۵/۰ ميلیمتر هستند. موسم گلدهى اين گياه ارديبهشت و خردادماه است.
شرایط نگهداری گل خیار
نور مورد نياز
زیاد
آبياري و رطوبت
مرطوب
دماي مورد نياز
نواحی نیمه گرمسیری تا معتدل
خاک مورد نياز
خاک های حاصلخیز و سبک
|
اين گياه مخصوص نواحى مرتفع بوده و به طور پراکنده در کشتزارهاى مختلف يافت مى شود، اما تجمع آن بيشتر در حاشيهٔ آبراه ها و زمين هاى شنى است. در مزارع غلات نيز به صورت پراکنده مشاهده مى شود.
گل آذين و اندام هاى رويشى اين گياه بو و طعم خيار دارد و از اينرو به گل خيار موسوم است.
نحوه تکثیر گل خیار
گل خیار به مراقبت و نتوجه زیادی نیاز ندارد. پس از فصل گلدهی می توان پیاز ها را از زمین خارج کرده و برای تکثیر از آنها استفاده نمود. پیازهای بزرگتر و قوی تر، گل و میوه بیشتر و بهتری تولید خواهند کرد. بهتر است پیازها را در مکان های آفتابی و دارای سایبان –برای حفاظت در برابر باد و باران- کشت کرد.
بهترین زمان برای کشت پیازها در فصل پاییز است. پیازها را باید در همق 10 تا 15 سانتیمتری خاک کشت نمود.