ساپوت سفید برگ پشمی

جنس Casimiroa یکی از جنس های خانواده سدابیان (Rutaceae) می باشد که حدود 10 گونه دارد که اغلب آنها بومی مکزیک و آمریکای مرکزی هستند. نام معمول گیاهان این جنس "ساپوت" می باشد. اما این به این معنی نیست که همه ی ساپوت ها متعلق به این خانواده هستند. اگرچه تعدادی از ساپوت ها متعلق به تیره Sapotaceae می باشند، به ویژه جنس Pouteria و ساپوت های سیاه از خانواده ی عناب (Ebenaceae). 

برخی از گونه های جنس مذکور، میوه هایی خوراکی تولید می کنند. همچنین به عنوان درختانی سایبان و نیز درختانی زینتی یا گیاهان علوفه ای و دارویی مورد استفاده قرار می گیرند. در برخی از گونه ها نیز از چوب آنها در نجاری استفاده می شود. 

گونه های مختلف این جنس شامل: Casimiroa calderoniae، C. edulis (ساپوت سفید)، C. emarginata، C. greggii، C. microcarpa، C. pringlei، C. pubescens، C. sapota (ماتاسانو)، C. tetrameria (ساپوت سفید برگ پشمی یا ساپوت زرد) و C. watsonii می باشد. 

"ساپوت سفید برگ پشمی" یا "ساپوت زرد" یکی از گونه های جنس Casimiroa و از خانواده ی سدابیان می باشد. این گونه ها اغلب بومی جنوب مکزیک بوده و در آمریکای مرکزی و جنوب کاستاریکا نیز یافت می شوند. 

این گیاهان درختانی همیشه سبز، با طول عمر زیاد، در اندازه های بزرگ و تاجی باز هستند که ارتفاع آنها به بیش از 18 متر نیز می رسد. درختان پیوند شده از این گونه دارای ابعاد کمتری بوده که تا حدود 10 متر ارتفاع رشد خواهند کرد. 

برگ ها مرکب و پنجه ای، با معمولاً 5 برگچه (بین 3 تا 7 برگچه)، به طول 2.5 تا 5 سانتیمتر و پهن می باشند. به دلیل وجود کرک هایی در بخش زیرین برگ ها، برگ های جوان و شاخه ها، به آنها ساپوت سفید برگ پشمی گفته می شود. 

شاخه های جوان در برخی موارد شکننده بوده اما به تدریج قوی شده و در مقابل باد می توانند مقاومت کنند. رنگ آنها تیره است و به تدریج از سبز روشن در شاخه های جوان تا رنگ خاکستری در شاخه های بالغ تغییر می کند. سیستم ریشه ای این گیاهان قوی و گسترده است به طوری که می تواند درخت را در مقابل خشکی حفظ نماید. 

گل ها کوچک، به رنگ سبز کمرنگ تا کرم رنگ بوده که از اواخر پاییز تا اوایل بهار ظاهر می شوند. این گل ها به صورت خوشه ای در انتهای شاخه های بلند یا کوتاه یا به صورت جانبی در کنار برگ های بالغ تشکیل می شوند. 

زمان بالغ شدن میوه ها به عرض جغرافیایی ارتباط زیادی دارد. به طوری که در گوآتمالا در ماه های آپریل و "می" می رسد. در فلوریدا طی ماه های می و ژوئن، در مکزیک از می تا جولای می رسد. دوره رسیدن اصلی در نیوزیلند از ماه می تا جولای می باشد. در کالیفرنیا از جولای تا اکتبر میوه ها می رسند. میوه های نابالغ به رنگ سبز و میوه ها ی رسیده به رنگ سبز مایل به زرد یا به رنگ زرد دیده می شوند. پالپ میوه ها در این گونه از رنگ سفید کرم تا نارنجی مایل به زرد متغیر است. این میوه ها دارای عطری قوی می باشند که این عطر به دلیل وجود تربانتین در آنها است. 

با توجه به اینکه این گیاهان بومی ارتفاعات نواحی گرمسیری هستند، می توانند در ارتفاعات متوسط تا زیاد رشد کنند. ولی بهترین رشد و میوه دهی را در نواحی نیمه گرمسیری دارند. این درختان دماهای بالا را تحمل می کنند. همچنین می توانند سرما را نیز تحمل کنند. و در دمای -4 درجه سانتیگراد کمترین خسارت را به آنها وارد می کند. مقاومت به سرمای این گیاهان بین آووکادور و پرتقال شیرین می باشد. 

این درختان به دلیل وجود ریشه های قوی و گسترده خود می توانند خشکی را به خوبی تحمل نمایند. و در مناطقی با کمترین بارندگی نیز محصول خوبی تولید کنند. 

به خاک هایی با رطوبت مناسب و کافی نیاز دارند. بیشترین نیاز آبی این گیاهان در طول دوره ی میوه دهی آنها می باشد. 

این گیاهان در گستره ی وسیعی از خاک ها از شنی، شنی لومی و لومی رسی رشد می کنند. خاک های قلیایی یا کمی اسیدی و دارای مواد غذایی کافی، بهترین نتیجه را ایجاد می کند. 

این درختان از نظر نیاز نوری به آفتاب کامل نیاز دارند. 

ارزش غذایی:

هر صد گرم از میوه های این گیاه دارای 78.9 گرم آب، 0.143 گرم نیتروژن، 0.48 گرم خاکستر، 9.9 میلیگرم کلسیم، 20.4 میلیگرم فسفر، 0.33 میلیگرم آهن، 0.053 میلیگرم کاروتن، 0.042 میلیگرم تیامین، 0.043 میلیگرم ریبوفلاوین، 0.473 میلیگرم نیاسین، 30.3 میلیگرم آسکوربیک اسید و 0.9 گرم فیبر می باشد.