باکورآ آنگولاتا

جنس Baccaurea یکی از دارای گیاهان گلدار و متعلق به خانواده Phyllanthaceae می باشد. این جنس دارای بیش از 100 گونه است که بومی بورنئو بوده و پراکنش وسیعی از اندونزی و مالزی تا غرب اقیانوس آرام دارند.

این گیاه به صورت درختی به طول 6 تا 21 متر، شاخه هایی بدون خار و صاف که از شاخه های جوان آن برای تهیه نی استفاده شده و این شاخه های جوان به رنگ سبز مایل به خاکستری می باشند. ولی شاخه های خشک شده به رنگ سبز مایل به سیاه دیده می شوند. شاخه های آن دارای الگوی رشد کُندی هستند. پوست درخت به رنگ قهوه ای مایل به خاکستری تا قهوه ای مایل به قرمز در زمان جوانی و خاکستری در زمان پیری و خشک شدن، دیده می شود.

برگ ها دارای دمبرگ هایی به طول 20 تا 25 میلیمتر، بدون کرک، به رنگ قهوه ای تا خاکتری تا مایل به سبز می باشند. هر برگ دارای گوشواک هایی به طول 2 تا 5 میلیمتر است. پهنک برگ بیضوی تا واژتخم مرغی، به طول 12 تا 39 سانتیمتر و عرض 4 تا 13.6 سانتیمتر، ضخیم، چرمی، نوک دار و به رنگ سبز براق وجود دارد. سطح زیرین برگ ها فاقد کرک یا در برخی موارد دارای تعداد کمی کرک های پراکنده بر روی رگبرگ میانی هستند. حدود 9 تا 16 رگبرگ فرعی نیز در هر طرف وجود دارد. 

گل ها به صورت دسته ای و در گل آذین ها ظاهر می شوند. بیش از 50 گل ممکن است در هر گل آذین وجود داشته باشد. گل ها به رنگ زرد و به صورت پراکنده در طول گل آذین تشکیل می شوند. 

میوه ها واژتخم مرغی، ستاره ای شکل و دارای شیارهای طولی می باشند. هر میوه حاوی یک تا سه بذر است. این میوه ها به ابعاد 30-52 × 10-26 × 10-26 دیده می شوند. میوه ها به رنگ قرمز تا ارغوانی تا صورتی تا قرمز – قهوه ای هستند. پریکارپ میوه حدود 2 میلیمتر ضخامت دارد. میوه های این گیاهان عمدتاً بر روی تنه درخت یا شاخه های اصلی آن تشکیل می شوند. 

بذرها بیضوی شکل، پهن، با پوستی کرم رنگ تا مایل به سبز با لپه هایی اغلب تاخورده و آندوسپرمی به ضخامت 1.5 میلیمتر هستند.  

این درختان عمدتاً در جنگل های اولیه یا ثانویه، در کنار سواحل رودخانه ها یا دور از آنها و در ارتفاعات صفر تا 800 متر بالاتر از سطح دریا رشد می کنند.

خاک های ماسه سنگی یا خاک سرخ را می پسندند.

گلدهی آنها در طول ماه های مه، جون، آگست، اکتبر و نوامبر صورت گرفته و میوه دهی در تمام طول سال می تواند رخ دهد.  

میوه های این گیاهان خاصیت تازه خوری داشته و دارای مزه ای شیرین تا ترش می باشند. 

در مورد خواص دارویی این گونه اطلاعاتی در دست نیست اما مطالعات نشان داده که پوست تعدادی از گیاهان این جنس برای درمان التهابات چشمی مورد استفاده قرار می گیرد. 

همچنین از پوست آن در رنگرزی ابریشم و برای تهیه رنگ های زرد، قرمز یا بنفش مایل به ارغوانی استفاده می شود. 

از چوب این درختان نیز برای تهیه ابزار و لوازم منزل و نیز قایق سازی بهره می گیرند.