پژوهش خبری صدا و سیما: افزایش رو به رشد تلفات منابع آب و خاک طی چند دهه اخیر در اثر عوامل انسانی و بعضاً اقلیمی شدت فزایندهای یافته و تبعات اقتصادی و اجتماعی فراوانی به همراه داشته است؛ به طوریکه، این مسئله علاوه بر تحمیل هزینه های اقتصادی و تلفات سرمایه های ملی، منجر به تشدید وقوع سیلاب ها، افزایش نرخ تولید رسوب و کاهش عمر مفید مخازن سدها، از بین رفتن پوشش گیاهی و کاهش تولیدات کشاورزی و همچنین کم آبی شده است.
در این راستا، آبخیزداری یکی از روش های مناسب برای مدیریت صحیح منابع آب و خاک است که با گذشت قریب به 70 سال از اولین اقدامات صورت گرفته در حوزه آبخیزداری در کشور، هنوز ابعاد مختلف اهمیت و ضرورت آن به خوبی روشن نشده و با وجود اعتبارات تخصیص یافته و اقدامات صورت گرفته طی سال های اخیر، همچنان شاهد تخریب منابع آب و خاک هستیم. بنابراین، شناخت حوزه آبخیز و مسائل مربوط به آن و همچنین اولویت بندی آبخیزداری متناسب با پتانسیل های موجود در کشور یکی از ضروریات انکارناپذیر در این حوزه است تا بتوان با استفاده صحیح از این روش به احیای منابع آب و خاک پرداخت و از همه مهم تر، به جنگ با خشکسالی و کم آبی و پدیده بیابانزایی رفت.
بر این اساس، تلاش می شود با استفاده از دیدگاه کارشناسان و صاحبنظران حوزه آبخیزداری در قالب یک مجموعه پژوهشی، علاوه بر تبیین و تعریف این حوزه، تاریخچه آبخیزداری، فواید و اهمیت آن، عملکرد سازمان جنگل ها، مراتع و آبخیزداری در این حوزه، نقش مردم در اجرای طرح های آبخیزداری و رابطه آن با اقتصاد مقاومتی و همچنین مصادیق موفق و بعضاً ناموفق در حوزه آبخیزداری مورد بررسی قرار گیرد. این نوشتار، در گفتگو با علی شهبازی، کارشناس حوزه آبخیزداری به تببین و تعریف، تاریخچه آبخیزداری و اهمیت، ضرورت و فواید آن می پردازد.