علی ایرانپور عضو کمیسیون کشاورزی مجلس در رابطه
با علت مطرح شدن ماجرای استیضاح وزیر کشاورزی و خرید تضمینی گندم توضیح می
دهد.
به گزارش خبرآنلاین، قرار بود وزیر کشاورزی به خاطر
واردات بیرویه گندم و همچنین تلف شدن گندمهای داخلی به دلیل نخریدن دولت
استیضاح شود که به خاطر مصلحت منتفی شد.
علی ایرانپور عضو کمیسیون کشاورزی مجلس در پاسخ به این سوال که چرا
معتقد بودید وزیر عدم توانایی دارد، گفت: « چندین سال است که دولت دارد به
سمت خودکفایی میرود. اما در یکی دو سال اخیر به دلیل کاهش بارندگی و برخی
سیاستهای وزارت جهاد کشاورزی در عدم حمایت مناسب از گندمکاران، مشکلهایی
برای آنها ایجاد شد که در نهایت کار به واردات بالای گندم رسید. در حالی
که معتقدیم اگر وزارت کشاورزی برنامه حسابشدهتری برای برخورد با کشاورزان
داشت، شرایط به سمتی نمیرفت که حداقل دو برابر نرخ خرید گندم از داخل،
پول بدهیم تا گندم از خارج از کشور وارد شود. متاسفانه برخی سیاستهای
اتخاذی در وزارت کشاورزی دقیقاً در تضاد با خودکفایی گندم است و این موردی
است که بارها به وزیر کشاورزی هشدارش را دادهایم اما توجهی به آن نمیکند.
»
ایران پور درباره اینکه برخی از مسوولان عنوان میکنند که کشاورزان داخلی
خودشان از فروش گندم به صورت تضمینی به دولت خودداری میکنند و به همین
دلیل دولت مجبور میشود به سمت واردات برود، گفت: « این طور نیست. یکی از
موضوعاتی که مطرح است نرخ خرید تضمینی گندم است. دولت اول قیمت 420 تومان
را نرخ خرید مطرح کرد بعد از تورم و وضعیتی که در مورد قیمت ارز و سه برابر
شدن بهای بسیاری از خدمات به وجود آمد، در نهایت با وساطتهای مداوم مجلس
پذیرفت نرخ 550 تومان را به کشاورزان ارائه دهد. در حالی که بخش کشاورزی
یکی از بخشهای پایهای است که رشد و توسعه کشور را حادث میشود. در بین
محصولات کشاورزی هم گندم یکی از محصولات استراتژیکی است که میتواند تاثیر
مهمی در بازار اقتصادی کشور داشته باشد چون یکی از مایحتاج همهروزه
خانوادههای ایرانی است. با این اوصاف، گندمکار میبیند این نرخ برایش صرف
ندارد و این نرخ اصلاً جوابگوی هزینههای تمامشده او نیست. با توجه به
گرانیها نرخ 550 تومان نرخ مناسبی نیست.»
وی افزود: « پیشنهاد ما نرخ 700 تومان به دولت بود. اما وزیر کشاورزی
مواضعش متناقض است. حاضر است ارز دولتی را خرج کند و چند برابر نرخ مورد
قبول کشاورزان داخلی، گندم را از خارج بیاورد اما نصف همین رقم را برای
خرید گندم داخلی هزینه نکند. به هر حال این موضوع یک حقیقت است که
هزینههای تمامشده گندمکاران بالا رفته است. رغبتی به فروش گندم به
سیلوداران ندارند و مقدار کمی یعنی حدود سه میلیون تن به سیلوداران
میدهند. چون نرخ خرید دولتی پایین است. »