تهران - ایرنا - مدیرعامل موسسه توسعه پایدار و محیط زیست
گفت: فقط 29 کشور دنیا مجاز به دستکاری ژنتیکی گیاهان و جانوران هستند در
حالی که 202 کشور در دنیا وجود دارد.
![]()
![]()
به
گزارش خبرنگار علمی ایرنا - «کاترین رضوی» روز یکشنبه (امروز) در نشست
مشورتی محصولات کشاورزی دست ورزی شده ژنتیکی ، قانون ایمنی زیستی و ضرورت
ارزیابی خطر آنها در سازمان حفاظت محیط زیست اظهار داشت: امیدواریم در کشور
محیط زیست و ایمنی زیستی فقط در آلودگی هوا ، خاک و آب دیده نشود.
وی
ادامه داد: هر موجود زنده از جمله گیاهان ساختار منحصربه فرد خودش را دارد
که آن را از سایر گونه ها متمایز می کند، بنابراین اگر هرگونه دستکاری در
ژن آن ایجاد شود، نیاز به دقت و تحقیق بسیاری دارد.
وی افزود: علم
مهندسی ژنتیک از سال 1996 در جهان آغاز شد که امروزه برخی از چالش ها و
مضرات خود را در بروز انواع بیماری ها و تخریب محیط زیست نشان می دهد.
رضوی
ادامه داد: متاسفانه در سال های اخیر به دلیل وابستگی جدی کشور به ورود
مواد غذایی خام از خارج ، نبود قوانین و کنترل های جدی در ردیابی ورود مواد
غذایی دستکاری ژنتیکی شده مانند دانه ذرت ، روغن و سویا آمار دقیقی از حجم
ورود این محصولات به کشور وجود ندارد.
وی افزود: همزمانی افزایش
مصرف گسترده محصولات دستکاری ژنتیکی شده در کشور با برخی از آمارهای زیستی
نگران کننده مانند افزایش میزان ناباروری در زوج های جوان ، افزایش بیماری
ام. اس در نسل جوان ، شیوع نگران کننده برخی از سرطان های خاص مانند سرطان
های سیستم گوارشی این هشدار را به دانشمندان و تصمیم سازان کشور می دهد که
توجه بیشتری به این مقوله داشته باشند.
رضوی ادامه داد: در نیمه
دوم قرن بیستم با گسترش مرزهای علم ژنتیک و پیدایش فناوری های نوین مرتبط
با مهندسی ژنتیک امکان جداسازی ژن های خاص از یک موجود زنده و انتقال آن به
موجودی دیگر پدید آمد؛ باتوجه به سادگی نسبی ساختار ژنتیکی گیاهان و طول
دوره کوتاه عمر آنها بیشترین فعالیت های مرتبط با مهندسی ژنتیک بر روی
گیاهان انجام شد که منتهی به تولید گیاهانی با ویژگی های جدید شد که تا قبل
از آن به طور طبیعی وجود نداشتند.
وی اظهار داشت: ورود این گونه
محصولات به بازار نیازمند انجام آزمایش های طولانی مدت و طی کردن مراحل
آزمون و خطا است زیرا با سلامت جامعه سروکار دارد.
وی ادامه داد: بسیاری از کشورهای اروپایی و آمریکایی فعالیت این فناوری را محدود کرده اند زیرا تا حدودی به مضرات آن پی برده اند.
رضوی تاکید کرد: باید بخش تحقیقات در کشور تقویت و بودجه کافی برای آن در نظر گرفته شود.
مدیرعامل
موسسه توسعه پایدار و محیط زیست تاکید کرد: همچنین باید برچسب گذاری بر
روی محصولات وارداتی و حتی داخلی جدی گرفته شود تا مردم نسبت به محصولاتی
که استفاده می کنند، آگاهی داشته باشند.