کاملیا گیاهی همیشه سبز و به صورت درخت و یا درختچه است که ارتفاع آن در طبیعت به 9 متر می رسد.ولی در پررورش آن داخل گلدان معمولا2-3 متر بیشتر نمی شود .برگ های ان با لبه دندانه ای ودارای نوک تیز و رنگ سبز تیره و دائمی است که به صورت متناوب بر روی ساقه قرار گرفته اند.گل های زیبای آن دارای جام ساده یا گل پر پر و با رنگ های مختلف ارغوانی ،قرمز ،سفید ساده یا الوان می باشد که ازاواسط زمستان تا اواخر بهار بسته به شرایط محیط ظاهر می گردد.
کاملیا به نور متوسط و کمی سایه نیاز دارد. ارقام باگلهای قرمز نور آفتاب را بیش از ارقام با گلهای صورتی و سفید تحمل می کنند. تابش نور مستقیم به همراه خشکی هوا منجر به بروز لکه های قهوه ای و سوخته بر روی برگ و گلها خواهد شد. در تابستان که تابش بالاست باید رطوبت بیشتر شود و بعد از ظهرها در سایه قرار گیرد.همچنین مکان کم نور موجب افزایش فاصله بین برگها و گلدهی ضعیف و یا عدم گلدهی می شود.
دمای بسیار زیاد باعث از بین رفتن گیاه خواهد شد .این گیاه در تابستان در درجه حرارت معمولی اتاق و از اواسط پاییز تا زمستان در درجه حرارت 8 درجه سانتیگراد نگهداری می شود .این گیاه به یک دوره سرمای متوسط زمستانه نیازمند است و پس از گل دهی می توان ان را در هوای آزاد و خارج از پاسیو و اتاق نگهداری کرد.جوانه گل در اوایل زمستان در درجه حرارت بیش از 18 درجه سانتیگراد تشکیل شده و زمانیکه جوانه ها به حد کافی رشد نمودند باید گیاه را به مکانی با حداقل دجه حرارت 8-9 درجه سانیتگراد انتقال داد(برای چند هفته ) سپس انها را در محلی گرم با درجه حرارت 15 درجه سانتیگراد منتقل نمود تا گل ها شروع به رشد نمایند.
کاملیا به آبیاری متوسط و تقریبا زیاد نیاز دارد. آبی که با آن عمل آبیاری را انجام می دهید تا حد امکان بدون املاح سنگین باشد.در دوران گلدهی و در روزهای گرم آبیاری را بیشتر کنید تا گلدهی کاملی داشته باشد. سقوط شکوفه ها می تواند نشانی از کم یا زیاد آبیاری کردن باشد.آبیاری با آب سنگین نیز باعث می می شود غنچه ها بدون اینکه باز شوند ریزش نمایند و یا برگها سبز کمرنگ بشوند.
ازدیاد کاملیا توسط قلمه ساقه های یکساله در بهار و همچنین پیوند صورت می گیرد .از کود های مایع هر دو هفته یکبار جهت تقویت گیاه استفاده می شود .ترکیب خاک گیاه شامل سه قسمت خاک جنگلی و یک قسمت ماسه می باشد .