اسفناج گیاهی است یکساله و روز بلند که پس از سبز شدن تولید برگهای طوقه ای می کند به این ترتیب در یک سطح در اطراف ساقه کوتاهی به طول چند میلیمتر نزدیک به سطح خاک قرار می گیرند. در طی رشد بعدی این ساقه طویل شده واز آن شاخه های جانبی دیگری از محل برگهای طوقه ای به ساقه اصلی منشعب می شوند.برگها در ارقام مختلف دارای فرم و رنگ متفاوتی هستند و به شکلهای تخم مرغی ، بیضوی و یا نیزه ای وجود دارند کناره برگها می تواند کاملاً صاف و یا دندانه دار باشد. پهنک برگ نیز صاف و یا دارای چین و چروک است.
اسفناج نسبت به آب و هوا حساسیت چندانى ندارد و جزء محصولات فصل خنک است. رطوبت کافى هوا و خاک در رشد و نمو و کیفیت اسفناج اثر مثبت دارند.یخبندان را بیشتر از اغلب سبزیهای دیگر تحمل می نماید. بعضی از ارقام آن حتی در مقابل سرمای تا (7-) سانتی گراد نیز مقاوم است.به طورکلی اسفناج در مجاورت تابش زیاد آفتاب،دمای متوسط و هوای مرطوب بهترین نتیجه را می دهد.
با توجه به اینکه اسفناج یک گیاه روزبلند مى‌باشد کاشت آن باید در بهار و یا پائیز یعنى در روزهاى کوتاه انجام گیرد. بنابراین بذر اسفناج را در مناطقى که داراى زمستان‌هاى ملایم مى‌باشند مانند نقاط جنوبى ایران به‌تدریج از اواسط پائیز تا اوایل اسفند مى‌کارند. اسفناج بهاره را مى‌توان در اواخر زمستان مثلاً در اسفندماه به مجرد مساعد شدن هوا کاشت. در مورد اسفناج پائیزه یعنى محصولى که باید در پائیز برداشت شود، نباید زودتر از اواسط مرداد و دیرتر از اواسط شهریور کاشت، زیرا در صورت اول امکان به‌گل رفتن در طول روز بلند زیاد است و در صورت دوم ممکن است به‌موقع قابل برداشت نشود.
مناسب بودن وضع زهکش و غنی بودن خاک دو عامل مهم در کاشت اسفناج است . به گونه ای که در خاکهای شنی لومی بهتر از رسی رشد می کند .علاوه بر این که خاک های شنی در زودرسی آن تاثیر فراوان دارد. بهترینPH برای آن بین 6 و 7 است.در PH های پایین آلومینیوم باعث مسموم شدن و از بین رفتن آن می گردد به گونه ای که درPH کمتر از 5/5 رشد نخواهد کرد و در این گونه موارد خاک باید با آهک اصلاح شود.
برای کاشت بذور زمین باغچه را شخم زده یا بیل بزنید تا خاک سست شده و به صورت انبوه و تکه‌ای نباشد. در صورت نیاز به آن کود اضافه کنید.از یک بیل یا شن کش استفاده کنید تا شیاری به عمق تقریبا 1 سانتی‌متر در خاک ایجاد کنید. باید در فضاهای کوچک میان این شیارها فاصله‌ی 15 سانتی‌متری و در فضاهای بزرگ‌تر فاصله‌ی 30 سانتی‌متری وجود داشته باشد تا بتوانید به راحتی میان آن‌ها برای درو کردن راه بروید.بذر ها را بافاصله‌ی چند سانتی‌متری در شیارها بکارید. از یک بیل یا شن کش استفاده کنید تا کمی روی بذر را با خاک بپوشانید. اگر خاک خشک است و احتمال باریدن باران نیست، به آن آب بدهید.هر کدام را بافاصله‌ی 7 یا 10 سانتی‌متر بکارید تا فضایی بهینه برای رشد داشته باشند.هرزمان که برگها به میزانی رشد کردند که برای خوردن مناسب شدند، آن را درو کنید.