شبدر سفید

شبدر سفید :

نام علمی : Trifolium Repens

گیاهی دائمی است ولی بصورت علوفه یکساله کشت می شود.

در طبیعت به سه شکل وجود دارد :
1) حالت زینتی که ریشه های افشان کم عمق دارد. در سر هر گره که ساقه خزنده رشد می کند ، ریشه بوجود می آید و دمبرگ و دمگل از همان گره ها رشد می کند.

حالت خزنده که زراعی نبوده و مرتعی است و جلب کننده زنبور عسل می باشد.
2) حالت معمولی که زراعی است که گیاهیست افراشته ، در هر گره ریشه ندارد ( در تماس با خاک ریشه تولید می کند ). برگها بیضی کشیده هستند و نوک برگها فرو رفته است و از مشخصات مهم آن اینست که در مقطع برگ یک مثلث وجود دارد.

ریشه گیاه افشان کم عمق است و بیشتر در نواحی خنک رشد می کنند. انشعابات شاخه ای دارد و شاخه ها توپر و آبدار هستند و دارای ارتفاع تا 80 سانتیمتر میباشد.
قسمت وسطی برگ مضرس است ( مثلث قاعده برگ را فقط شبدر سفید و قرمز دارند ) .

مقدار محصول 4 تا 5 تن در هکتار است. اگر بخواهیم بذر بگیریم 600 تا 700 کیلوگرم بذر در هکتار می دهد.

در کشاورزی شبدر سفید زراعی سه نوع است : یکی پابلند که با خاکهای اسیدی و مرطوب سازگاری دارد و لادینوی ریگال از همین نمونه است.

دیگری پامتوسط است که بادوامتر استو در آب و هوای خشک رشد خوبی دارد  و دیگری پاکوتاه که فقط در مرتعداری مصرف می شودکه اگر با چاودار و علف گندمی تاجدار بصورت مخلوط کاشته شود ، محصول خوبی می دهد.

تهیه زمین شبدر مثل تهیه بستر یونجه میباشد. مقدار بذر در هکتار 15 - 20 Kg و فاصله شیارها حداکثر 20Cm و فاصله بوته ها 3-4 Cm .

شبدر سفید بهترین رشد را در آب و هوای مرطوب و خنک و خاکهای آهکی فسفر و پتاس دار می کند ( در خاکهای اسیدی رشد بهتری می کند ).
ساقه های این شبدر گره هایی دارد که درصورت تماس با خاک ریشه تولید می کند. بیش از هرچیز به نور فراوانی احتیاج دارد.

برخلاف شبدر قرمز ، توقع کمتری نسبت به کلیه شرایط مورد نیاز رشد و نمو دارد.

مقاومت آن به سرما بیش از گرماست. مقاومترین نوع شبدر نسبت به شرایط نامساعد محیطی است. در مقایسه با دیگر شبدرها بهترین رشد و نمو را در آب و هوای مرطوب و سرد دارد.

3) شبدر کوهی سفید که از همه نظر با دو نوع قبلی متفاوت است که شاخه های چندانشعابی دارد و خوشه گل آن مقداری بسته است.
برگ شبدر کوهی سفید درازتر است و مثلث سفیدرنگ را هم ندارد.