گروهبندی گیاهان زراعی بر اساس مورد مصرف خاص :
1)گیاهان با مصرف پوششی یا کود سبز:
گیاهانی از تیره های مختلف هستند که بمنظور پوشش و حفاظت خاک در برابر عوامل فرسایش کاشته و هنگامی که هنوز سبز هستند جهت اصلاح ساختمان خاک به زیر خاک برگردانده می شوند مانند جو ، چاودار ،شبدر ،یونجه و خلر.
2)گیاهان جهت کشت جانشین – این گیاهان هنگامی کشت می گردند که کشت محصول اصلی به تأخیر افتاده و به هر دلیل امکانپذیر نباشد و یا محصول اصلی از بین رفته باشد. گیاهان جانشین بایستی دوره رشد کوتاهی داشته باشند مانند ارزن ، ماش و گندم سیاه ( از گیاهان دولپه ای و تیره هفتبند ).
3)گیاهان با مصرف سیلوئی – گیاهانی هستند که بصورت سبز و آبدار برداشت شده و پس از مدتی تخمیر در مخازن مسدود بمصرف تغذیه دام می رسند، مانند ذرت ، ذرت خوشه ای ، شبدر ،یونجه و خلر .
4)گیاهان همراه – گیاهانی هستند که همراه با گیاهان چندساله کاشته می شوند تا در سال اول که محصول اصلی تولید خوبی ندارد از عملکرد گیاه همراه استفاده گردد. همچنین محصول همراه به سبز شدن محصول اصلی کمک می کند و نیز گیاهچه های جوان آن را دربرابر باد و سرما محافظت می نماید.
از گیاهان همراه می توان جو و بزرک را نام برد که با یونجه کاشته می شود. 6)گیاهان مکمل – این گیاهان جهت بهبود باروری خاک بصورت مخلوط با محصول دیگری کاشته شده و از لحاظ تولید مستقیم محصول در درجه دوم اهمیت قرار دارند مانند لوبیا روغنی که در مزرعه ذرت کاشته می شود و در صورت تثبیت ازت موجب افزایش ازت خاک می گردد.
این روش کاشت را کشت مخلوط نیز می گویند. وجود دو گیاه در کشت مخلوط سبب کاهش رقابت درون گونه ای و افزایش عملکرد دو محصول می شود.