بیماری خوشه صمغی گندم

علایم بیماری:

بارزترین علایم این بیماری  وجود  صمغ  زرد در خوشه های آلوده است.در خوشه های آلوده  گلوم  و گلومل و دانه  پر از صمغ شده،به غلاف خوشه می چسبند.درنتیجه خوشه  کوچک باقی می ماند.گاهی در اثر چسبندگی،خوشه از غلاف خود  خارج  نمی شود. رشد ممتد گیاه و عدم خروج خوشه از غلاف سبب پیچیدگی دم خوشه می شود و بوته ضعیف و کوچک باقی می ماند.روی برگهای نزدیک خوشه گاهی نوار طولی  بیرنگی که روی  آن صمغ  وجود ظاهر می شود.صمغها ابتدا لزج و چسبنده هستند و سپس خشک و شکننده می گردند.

مبارزه :

این بیماری  توسط  نماتود  گال  دانه  منتقل می شود و خود به تنهایی بیماریزا نمی باشد برای کنترل نماتود توصیه می شود بذر را قبل از کاشتن با عمل بوجاری و یا با استفاده  از  اب نمک بیست در صد از گال  نماتود جدا نموده و بذر سالم را کاشت. همچنین  رعایت  تناوب زراعی به  مدت  یک  سال  سبب  از  بین  رفتن  ناقل و کنترل  این بیماری می گردد.