نام علمی :
Peach powdery mildew
![]()
![]()
بیماری سفیدك سطحی یا سفیدك نمدی هلو اولین بار در ایران دراطراف تهران
درسال 1326 توسط اسفندیاری گزارش شده است. معمولا درهرجا كه هلو كشت
می‌شود بیماری نیز دیده می‌شود. علاوه بر هلو به شلیل نیز حمله می‌كند.
عامل بیماری قارچ Sphaerotheca pannosa var. Persica است. علت نامگذاری آن
به پانوزا بواسطه تولید حالت نمدی است. قارچ انگل اجباری است و نمی توان
آن را روی محیط كشت پرورش داد. این قارچ زمستان را به دو صورت ریسه
درجوانه و بصورت كلیستوتیسیم می‌گذراند.
نشانه‌های بیماری روی برگ در ابتدا بصورت ایجاد لكه‌های سبز كمرنگ و یا
مایل به قهوه‌ای ودرنهایت تشكیل بافت نمدی است. برگهای پیر بندرت مورد
حمله قارچ قرار می‌گیرند و مقاومند. خسارت بیماری در حالتی كه به میوه
حمله می‌كند فوق‌الاده زیاد است زیرا ارزش و بازار پسندی میوه بطور محسوس
تقلیل می‌یابد. روی میوه لكه‌ها گرد هستند. اگر میوه سبز باشد لكه سفیدرنگ
و اگر میوه متمایل به قرمز رنگ باشد لكه زرد چركین به نظر می رسد. قسمتهای
لكه‌دار میوه سفت و سخت شده و از رشد طبیعی باز می‌ماند. سرشاخه‌های مبتلا
به قارچ باریك و ضعیف مانده وجوانه‌های آنها كوچك می‌شود.
كنترل بیماری:
كنترل مكانیكی: آبپاشی، باران، آب سردوگرم ، ازبین بردن غشای نمدی ازجمله اقداماتی است كه دركاهش بیماری موثر است.
كنترل بیولوژیكی: قارچ عامل بیماری در مناطق مرطوب بوسیله تعدادی
قارچهای هیپرپارازیت كه مهمترین آنها Cicinobolus cesatii می‌باشد
پارازیته شده‌اند و ازبین می روند ویا لااقل كاهش می‌یابد.
كنترل زراعی: حفظ حاصلخیزی خاك، هرس و واریته‌های مقاوم(ارقام هلو
مخملی، كاردی و حاج كاظمی نسبت به بیماری حساس و ارقام پائیزه مقاومند.)
كنترل شیمیایی:
توصیه‌ها: بهترین زمان سمپاشی بعد از ریختن گلبرگها و تشكیل میوه است.
درصورت لزوم 7-3 نوبت سمپاشی انجام می‌گیرد. نوبت اول سمپاشی مهم است و
سمپاشی‌های بعدی به فاصله 10 روز انجام می‌پذیرد.
1-
دینوكاپ(كاراتان) LC EC 35% و 1 درهزار
2- دینوكاپ(كاراتان) FN-57 WP18.25% و 1 درهزار
3- سولفور(الوزان- كوزان) WP80-90% و 4-3 درهزار
4- بنومیل(بنلیت) WP 50% و 0.5 درهزار