نام علمی :
Grapevine powdery mildew
بیماری در مناطق مختلف ایران نامهای متفاوتی چون كفك (در رشت)، سیاه بور
(اصفهان)، سفیدك (شیراز)، شته (كاشان) دارد. طبق بعضی ازشواهد و مدارك،
اصلِ بیماری ازسرزمین ژاپن است. اولین بار قارچ عامل در سال 1834از
امریكای شمالی گزارش شده است ولی بیماری درامریكا از اهمیت چندانی
برخوردار نبود.
بیماری برای اولین بار درسال 1845 درناحیه بریتانیای كبیر
در گلخانه‌های Margate توسط باغبان انگلیسی به نام Tucker مشاهده شده است.
شدیدترین اپیدمیهای آن مربوط به كشورهای اروپایی به خصوص كشور فرانسه،
اسپانیا وایتالیا است كه دربعضی ازسالها محصول تاكستانها را به كمتر از یك
چهارم كاهش داده است. بیماری در ایران برای اولین بار درسالهای 51- 1250
در رضائیه مشاهده شده است. اكنون بیماری در تمام نقاط انگورخیز كشور دیده
می‌شود.
عامل بیماری قارچ Uncinula necator است كه میسلیوم قارچ كاملاً سطحی است و
مواد غذایی خود را بوسیله هاستوریم(مكه) تأمین می‌نماید؛ همچنین این
مكه‌ها برای تثبیت قارچ درسطح نبات بكار می‌رود. زمستانگذرانی قارچ به
صورت میسیلیوم درداخل جوانه‌هاست. البته در مناطق سرد زمستانگذرانی بصورت
پریتسیوم نیز می‌باشد.
شدت بیماری موقعی كه جوانه‌ها متراكمند یا رطوبت بالاست و جاهای كه
سایه‌دار است بیشتر است. در اثر حمله قارچ كیفیت و كمیت میوه كاهش یافته،
همچنین باعث حساسیت درخت به سرما می‌شود. قارچ به میوه، برگ، خوشه، جوانه،
پیچكها، دم میوه و شاخه‌های جوان حمله می‌كند. در اثر حمله پوششهای سفید و
خاكستری روی اندامهای گیاه دیده می‌شود. در روی برگ لكه‌هایی محدود را
ایجاد می‌كند كه در آخر فصل این لكه‌ها نكروزه می‌گردند. حمله قارچ به
غوره‌ها به علت عدم تعادل فشار در قسمت داخلی و خارجی باعث تركیدن میوه
می‌گردد وپیش از آنكه غوره‌ها به نصف اندازه حقیقی برسند می‌ریزند.
میوه‌های رسیده مورد حمله قارچ قرار نمی‌گیرند. خوشه‌های سفیدك زده كمی
سیاه و سبك هستند. اگر بیماری هنگام گل و قبل از آن شدید شود گلها می
ریزند و دانه تشكیل نمی‌شود. حبه‌ها كوچك مانده و رشد نمی‌كنند و آبدار
نمی‌شوند غالباً حبه‌ها ترك خورده و می پوسند. سفیدك مو درشرایط خشك بدون
ترك خوردن باعث زودرسی انگور می‌شود. درهوای مرطوب شكافها روی انگور یا
غوره زود پیدا می‌شود.
كنترل:
مبارزه با گوگرد در 3 نوبت انجام می‌شود. نوبت اول در 7- 6 برگی
جوانه‌ها به میزان 15-10 كیلوگرم. نوبت دوم بعد از ریختن گلبرگها و بسته
شدن دانه به میزان 30-20 كیلوگرم و نوبت سوم 20-15 روز بعد به میزان 40-30
كیلو، در صورت انبوهی تاكستان تا 60 كیلوگرم قابل افزایش است.
توصیه‌ها: دینوكاپ در نوبت اول كه هوا خنكتر است مصرف شود و سولفور در
نوبتهای بعدی كه هوا گرمتر است. هرس سبز درختان مو و از بین بردن علفهای
هرز ، جهت كاهش رطوبت و تهویه باغ در كاهش بیماری موثر است.
1-
گوگرد میكرونیزه ---------- kg90- 60 در هكتار
2- سولفور(الوزان- كوزان) wp80-90 % و 4-3 درهزار
3- دینوكاپ(كاراتان) FN-57 wp 18.25 % و 1 درهزار
4- پنكونازول(توپاز) EW 20 % و 0.125 درهزار
5- هگزاكونازول(انویل) SC 5 % و0.25 درهزار
6- نوآریمول(تریمیدال) EC 9 % 2/0 درهزار