نكاتی در مورد بادمجان :
به‌طور كلی، 100 گرم بادمجان، 5/6 گرم فیبر، 245 میلی گرم پتاسیم و 104 میلی گرم اسید فولیك دارد
بنابراین فیبرش به عملكرد بهتر دستگاه گوارش كمك كرده و پتاسیم و اسید فولیكاش از بروز فشار خون و بیماری های قلبی عروقی جلوگیری می كند.
در ضمن، یادتان باشد كه این سبزی یك پایین آورنده كلسترول نیز شناخته شده است؛ البته به شرطی كه سرخ شده میل نشود.
طب سنتی، طبیعت این سبزی را خشك و گرم می داند و آن را یكی از كم كالری ترین مواد غذایی معرفی می كند. پس این سبزی برای كسانی كه چاق هستند غذای كم انرژی محسوب می شود و یك انتخاب مناسب است.
به علاوه، این سبزی برطرف كننده یبوست است.
در ضمن، وقتی بادمجان را پوست می كنید و نمك می زنید، بعد از مدتی، آبی روی آن جمع می شود كه مالیدن این آب به پوست كسانی كه زیاد عرق می كنند، توصیه شده است.
بادمجان را به 3 روش می پزند؛
اول به طریق سرخ كردن: كه از نظر علم تغذیه این روش چندان توصیه نمی شود زیرا هر چیزی كه طی سرخ شدن زیاد حرارت ببیند اكثر ویتامین هایش را از دست می دهد و به دلیل مصرف روغن پُركالری تر خواهد شد.
دومین روش، آب پز كردن است: كه به عنوان مناسب ترین روش شناخته شده است؛ مخصوصا وقتی كه با سبزیجات دیگر مخلوط می شود.
آخرین روش، كبابی یا تنوری كردن است: كه در شهرهای شمالی بیشترین كاربرد را دارد. ولی چه بهتر كه در این روش، بادمجان، در حرارت مستقیم آتش نباشد زیرا تماس با آتش باعث از بین رفتن ارزش غذایی آن شده و زمینه تشكیل تركیبات سرطان زا را در آن فراهم می آورد.
به طور مثال، آتش زغال 700 درجه و آتش گاز 1000 درجه حرارت دارد، در حالی كه بهترین حرارت برای پخت غذا 150 درجه است.
پس چه بهتر كه برای كباب كردن بادمجان در حرارت آتش، پوست آن بعد از كباب شدن كاملا جدا شود یا بادمجان ها را در كاغذ آلومینیوم در فر قرار دهید تا كاملاً مغزپخت شود؛ به این ترتیب، حرارت به طور غیر مستقیم موجب پخته شدن این سبزی می شود.