خونی واش یا خونی علف یا بذرک :
نام علمى : Phalaris minor Retz
گیاهچه
گیاهچهٔ این گیاه از طریق رنگ سبز متمایل به آبى و لیگول سفیدرنگ و بزرگ قابل تشخیص است. لیگول آن علاوه بر رنگ سفید زائده خارمانندى نیز در انتهاء دارد. غلاف آن نیز در قاعدهٔ خود داراى رنگیزه‌هاى قرمزرنگ است.
گیاه کامل
اندام‌هاى رویشى :
گیاهى است علفی، یک‌ساله با ساقه‌هائى راست یا خمیده و به ارتفاع ۳۰ تا ۱۳۰ سانتى‌متر که توسط بذر تکثیر مى‌یابد. این گیاه داراى انشعاباتى است که از قاعدهٔ آن سرچشمه گرفته و صاف و بدون کرک است.
برگ‌ها صاف، باریک، نوک‌تیز، تقریباً سبز متمایل به آبى و به طول ۳۰ سانتى‌متر هستند.
اندام‌هاى زایشى:
گل‌آذین به‌صورت پانیکولى استوانه‌ای، متراکم و کشیده یا تخم‌مرغى شکل و به طول ۲ تا ۵ سانتى‌متر است. سنبلک‌ها ۵/۴ تا ۵/۵ میلى‌متر طول دارند و داراى یک یا چند دندانه هستند.
لِما یا پوشینکِ نازا، ۲ عدد و گاهى ۱ عد و لوزى شکل و پوشینکِ زایا، به شکل تخم‌مرغى کشیده و حدود ۳ میلى‌متر طول، نوک‌تیز و داراى کرک است. بذرها آزاد یا همراه با براکته، متورّم، کشیده، داراى کرک، به رنگ سبز متمایل به خاکسترى و مات یا نیمه شفاف هستند.
محل رشد و پراکنش
انتشار طبیعى گیاه در مناطق بیابانی، استپی، زمین‌هاى شنى و خاک‌هاى سیلتى است. این علف هرز در مزارع مختلف به‌خصوص در سبزیجات، مزارع نخود، چغندرقند، غلات، حبوبات و باغ‌ها دیده مى‌شود. علف هرزى یک‌ساله و علفى است که در کشت‌هاى زمستانه بیشتر به چشم مى‌خورد.